Afgelopen zondag gingen we met de MTB-ers van de fietsclub eens naar het parcours van Noordwijk. Voor mezelf was dit een jaar of tien geleden dat ik hier ben geweest en in de tussentijd was het hoognodige aan veranderd. Om toch nog kilometers te maken besloot ik op de fiets naar Noordwijk te gaan. Hendy en Alexander deden het zelfde terwijl Andre en Bert met de auto die kant op gingen. Even voor 9 uur stond ik bij het clubhuis en al snel waren Alexander en Hendy ook van de partij. We besloten dwars door Leiden naar Noordwijk te gaan. Zo voor de wind ging dit best. Ondanks dat ik geen fietscomputer op mijn MTB heb had ik het gevoel dat het tempo zo rond de 35 km/u lag als we recht voor de wind reden.
Door Leiden was het een soort Streetrace zo tussen de steegjes door omdat de Breestraat was afgesoten. Via Warmond, Sassenheim en Noordwijkerhout reden we op de afgesproken plek aan bij hotel de Witte Raaf. De afstand vanaf het clubhuis tot hier bleek slechts 26 km te zijn, korter dan menigeen had verwacht. Inmiddels was Bert er ook, die we nog niet kende. Maar het klikte meteen, niet veel later arriveerde Andre ook en al snel konden we op pad. Het eerste deel werd vlot genomen. Af en toe ging ik een beetje blind over het parcours zonder te weten wat me te wachten stond. Maar veel hindernissen zaten er niet in. Dat neemt niet weg dat het volop genieten was zo door de duinen te biken.
 |
| Andre met in zijn wiel Hendy |
Na het eerste deel volgde een stukje fietspad om vervolgens het tweede deel in te gaan. Met een lekker gangetje reed ik het parcours op. Af en toe kneep ik hem wel, zeker toen ik een soort trap moest afdalen. Dit ging allemaal zonder problemen en het laatste nieuwe stuk was ook genieten. Aan het einde stonden Hendy en Alexander te wachten. Terwijl achter me Bert ook vlot aan kwam. Toen was het wachten op Andre. Dat duurde nogal. Uiteindelijk kwam Andre, zonder zadel ook bij ons. Gelukkig was deze door door middel van een tai-rep uit het zadeltasje van Bert te repareren en kon Andre weer zijn weg vervolgen.
 |
| Ook Bert had het naar zijn zin |
We namen nog een keer het parcours. Nu nam ik wat meer risico's. Dat had als gevolg dat ik soms met moeite de bochten kon houden. Toch ging ik weer van dit parcours houden. En met de wetenschap dat het op 26 km van huis ligt is het prima te doen om hier vaker heen te rijden. Nu namen we nog het stukje parcours bij Noordwijkerhout. Hoewel het weinig hoogteverschil kent, komt hier meer techniek om de hoek kijken. De combinatie van een weigerend SPD pedaal en een te zwaar verzet leide ertoe dat Andre blij was dat hij eens in mijn wiel kon blijven. Dit tempo beviel hem beter :-).
Na dit stukje gingen we koffie drinken bij "Bolle Jan". Daar werd van alles geanalyseerd over de gereden routes. Alexander maakte zich wel zorgen om de teruweg. De wind was niet minder hard gaan waaien, we hadden het vermoeden dat hij de avond ervoor iets te veel "suikers" naar binnen had gewerkt. We reden terug naar de Witte Raaf en namen afscheid van Andre en Bert. We namen een zoveel mogelijk beschutte route naar huis wat zo aardig te doen was.
Met een goede 80 km op de teller deed deze rit niet onder voor het traditionele rondje Noordwijk vanaf "De Brug". Vandaag voelde ik alleen mijn benen wel. Laten we het er maar op houden dat het een goede training was.
