De jonge klassieker

Aanstaande zaterdag is het zover, dan is de jongste klassieker van de wielerkalender, de Strada Bianche. De klassieker over de witte Toscaanse wegen met de finish in het hartje van Sienna. De renners moeten in totaal 70 km over onverharde wegen rijden. Als je het ziet denk je dat je naar een Cyclocross zit te kijken, maar niets is minder waar. Hoewel, als je de voorlopige startlijst bekijkt ga je toch twijfelen. Ex-wereldkampioen Lars Boom zal het team Blanco aanvoeren. En de franse ex-crosser John Gardet zal met nummer 13 rondrijden. Misschien is de italiaan Franzoi ook van de partij en bij Omega Pharma QuickStep is natuurlijk de Tsjechische ex-wereldkampioen de kopman. Zet daarnaast renners als Cancellara, Flecha en Valverde, het feest is compleet. Maar er rest me nog één vraag, stel dat Sven Nys meedoet, mag hij dan ook zijn kampioenstrui dragen?

Delflandtocht jaren '90

In het verleden hadden we bij TV Zoetermeer '77 de Delflandtocht. Een prachtig rondje door Midden-Delfland en het Westland. Het gebied is in de jaren zoveel veranderd dat er vele wegen en fietspaden bijgekomen zijn zoals in het Midden-Delfland, want toen allemaal weiland was. Jaren later is de route door de bedenker Albert van Velzen nog eens grondig onder handen genomen, waarbij er gebruik gemaakt werd van de nodige nieuwe fietspaden en de Kandelaarbrug. Toen ik klaar was met tekenen miste ik nog 15 km. Volgens mij klopt dit wel en ging de route na Hoek van Holland eerst naar het Staelduinsebos, om vervolgens via 's Gravenzand de duinen in te gaan. Maar als ik het z bekijk blijft dit toch een mooie klassieker.

IJskoud ritje op de racer.

Vandaag, de dag van Omloop het Nieuwsblad was het ook tijd om weer eens met mijn racefiets op pad te gaan. Ik had hem gisteren eens goed onder handen genomen, zodat het beestje klaar was voor zijn tiende seizoen.

Het oude beestje is ook klaar voor zijn 10e seizoen.

Het beloofde vandaag een koude dag te worden, met in de ochtend wat zon en later bewolking. Het zou wel droog blijven, dus eigenlijk prima weer. Eerst had ik de vorige avond nog een visje uitgegooid of er meer gegadigden waren, maar veel reactie kreeg ik er niet op

Zijn er nog meer mafketels die morgen om 9 uur gaan fietsen bij @toezoe77 ?
— Patrick Coers (@FietspaT) 22 februari 2013

Ik denk persoonlijk dat dat te maken had met de tekst. Toen ik 's morgens het clubhuis binen kwam zat alleen De Lem er en een enkele senior. Ik hoorde Mr. PBP nog zeggen dat hij niet ging fietsen, die gekkigheid daar begon hij niet aan zei hij. Later kwamen Rob Moonen, Rob Vandermeer (@remibike), Gijs en Ed nog zodat we met 7 man op pad konden. Rob M, werd gebombardeerd tot voorrijder, hij moest snel een rondje verzinnen. Samen met Rob Vandermeer reed hij op kop, eerst via de Voorweg naar leidscheveen. Zo'n voor het windje in de zon was het allemaal prima te doen. Al voor Nootdorp ging Rob Vandermeer al va kop af en nam ik zijn plaats in. Door Delft reden we het westland in, een beetje door de kassen van het Nieuwe-Westland ging het via Schipluiden op Maasland aan. Hier begon Rob vandermeer net als zijn broer te zeuren om koffie. Gelukkig was het niet ver meer.

Die @remibike krijgt steeds meer #picmajor trekjes: vraagt hij na 30 km al wanneer we #koffie gaan drinken.
— Patrick Coers (@FietspaT) 23 februari 2013

In Maasland namen we onze intrek in het Wapen van Maeslant om daar te genieten van een goede bak koffie oor een redelijke prijs. Het schijnt dat het aan de Kralingse plassen al een stuk duurder is geworden.

Koffie! (@ 't Wapen van Maeslant) 4sq.com/121lbFF
— Patrick Coers (@FietspaT) 23 februari 2013

Na de Koffie ging het weer op huis aan, nu hadden we alleen één probleem, we hadden tegenwind. Het eerste stuk richting het meteen in de volle wind richting de Foppenplas, even verder konden we schuilen tussen de bomen van het Vlietland. Rob wist ons tussen bomen en bebouwing door naar Zoetermeer te loodsen. Daar was het stuk langs Zestiehoven een totale verassing voor me. Zo reden we door Berkel en Rodenrijs in deluwtevan de huizen weer op Zoetermeer aan.
Dit was weer een mooi ritje, genoeg kilometers voor deze weersomstandigheden. Wij konden in ieder geval met pijn in de benen meeleven met de rijders van Omloop het Nieuwsblad.

AD6 Vossejacht

Afgelopen zondag was het dan zover, de langverwachte AD6 Vossejacht. Door middel van een speciale Vossejacht zou er geld opgehaald voor Frans & Frans die gaan deelnemen aan Alp d'HuZes. Via diverse sociale media was er de nodige reclame gemaakt en niet geheel zonder resulaat. Omstreeks 10 uur puilde het clubhuis uit. Zo'n 60 man en vrouw had zich opgegeven voor dit evenement. Dit waren niet lauter de Vossejagers, die met een sterk team vertegenwoordigd waren, maar ook de Toerders, MTB-ers, enkele jeugdleden en Randoneurs wilden wel eens proeven aan deze vorm van fietsen. Ook was er vanuit Nutricia een aardige afvaardiging gekomen. Na een woordje van Ronald vertrok ik met 60 man in mijn kielzog naar de start van de jacht die nog geen 200 meter van het clubhuis was. Aan de ene kan gelukkig maar hoewel me het ook best leuk leek om eens met zo'n sliert mensen door de stad te rijden. Vanaf de start, op de parkeerplaats bij het clubhuis ging het meteen richting de heuvel. Toevallig passerende auto's werden in de kant gedrukt door de massa fietsers die ineens op hun afkwamen. Eelco, die wat voorkennis had nam niet het pad over de heuvel, maar het pad onderlangs, dat leverde hem meteen een leuke voorsprong wat bij het Westerpark alweer teniet was gedaan. Langs het Sprinterpad ging de gaskraan echt open. Met hangen en wurgen wist ik me vooraan te nestelen. Ook Hendy, een niet jager was vooraan te vinden, een plek waar hij tot het einde bij wist te blijven, zelf moest ik het door me wat korte nachtrust al vlug opgeven en reed in min eigen tempo verder. Hierdoor wist wat MTB-ers op weg te helpen bij het nodige zoekwerk rondom de Stationsstraat en zo hadden ze in ieder geval 3 controles. Vanaf Silverdome liet ik de groep voor dat wat het was, ze hadden het spelletje in ieder geval door en met name de dames hadden er al veel lol in. [caption id="" align="aligncenter" width="500"] Op zoek naar 2 controles[/caption] Langs de Oostweg, waar later bleek, Antoon de sloot in was gereden en kopje onder ging ging het via de Edisonstraat en Zegwaardseweg richting Benthuizen, hier had ik wat voorkennis waardoor ik ondanks de zoekers er een lekker tempo in kon houden en zo de nodige weer inhaalde. Langs het Noord-Aa, waar ik weer eens niet opletten en zo over de kop ring vanwege een diepe greppel ging het naar het geertje. Hier miste we de gele controle terwijl deze gewoon langs het fietspad stond. Verder in sneltreinvaart richting Zoeterwoude waar ik het vermoeden kreeg dat we via de flonders onder de A4 door moesten. Dat was inderdaad waar, nu ging het verder richting de Vliet en Vlietland. daar haalde ik Stefan nog bij en min of meer samen reden we richting de Kniplaan. Hier bleken we te ver te zijn, reden terug tot de laatste pijl die we gezien hadden. Hier bleek dus op de weg een rechtdoor  pijl te staan, terwijl op een paal een linksaf pijl stond, maar zoals ik al vermoede ging het via het ruiterpad onder de A4 door, wederom richting de Kniplaan. Op de Kniplaan werd ik voorbij gestoven door Andre en Peter die net uit Noordwijk kwamen, in hun wiel kon ik even uitpuffen, hoewel het tempo wel wat hoog lag. [caption id="" align="aligncenter" width="500"] Dat werd dus naar boven lopen[/caption] Eenmaal bij het Buytenpark moesten we de eerste heuvel omhoog,dit werd lopen, de combinatie van harde banden en modder deden mijn wielen slippen zodat het lopen werd. Boven stond de laatste controle, nu was het over de voetpaden richting de vos. echt blij was ik niet om hier te rijden, hoewel niemand kan aantonen dat het daar voetpaden zijn. Met Stefan in mijn kielzog reed ik naar de Vos op het veld bij het clubhuis waar ik, door met name de Vossejagers, met gejuig werd ontvangen. Men zat heerlijk in de zon te genieten van de laatste binnenkomers Het Vossejachtseizoen zat er nu dan echt op. Ik moet zeggen dat het een lang en zwaar seizoen was, maar wel een mooie. Nu maar eens nadenken hoe we wekelijks zoveel mensen op de fiets kunne krijgen voor de Vossjeachten, want over het algemeen vond men het erg leuk om te doen, en dat is het ook!  

Wielerseizoen 2013 komt eraan!

Komend weekend start het nieuwe wielerseizoen weer met Omloop het Nieuwsblad en een dag later gevolgd door Kuurne-Brussel-Kuurne. En na een gitzwarte winter binnen de wielerwereld snakken we meer dan ooit naar de start van het nieuwe seizoen. Laten we hopen dat we alle dopingperikelen achter ons laten en Blanco Cycling een goede sponsor krijgt.



 Inmiddels staan onze zuiderburen, en dan met name de noordelijk helft op het punt van ontploffen, hoewel wij "nuchtere" Hollanders ook wel raad weten met de Koerskoorts. Maar laten we bij het begin beginnen. Sporza heeft al enkele jaren een keurige lijst met Hashtags (#) welke er voor de diverse wedstrijden gangbaar zijn op Twitter (en Google+).

Het voorjaar: #ohn #kbk #samyn #stradebianchi #parisnice #tirreno #msr #ddv #e3h #gw #ddp #rvv #schoten #roubaix #bpijl #agr #wpijl #lbl — Sporza Wielrennen (@sporza_koers) 19 februari 2013

De koers maakt natuurlijk wel hongerig. En wat is er naast koersen nog meer echt Vlaams, jawel, de frieten. En dan wel de frieten uit een echte onvervalste Frietkot. Bij Het is Koers weten ze daar ook wel raad mee en hebben een top 5 van de beste vlaamse frietkotten opgesteld

Top vijf frituren om te bezoeken tijdens de Vlaamse voorjaarskoersen wp.me/pYJS0-69w
— Het is koers! (@hetiskoers) 19 februari 2013

Het is nu wachten op een lijst van welk bier je bij welke koers moet drinken. Maar als deze te lang op zich laat wahten, hier alvast een kleine opsomming.
Omloop het Nieuwsblad - Dat is wel logisch, het stadsbier van Gent, Gruut mag hier niet ontbreken
Voor Kuurne - Brussel- Kuurne moet je denken aan Bockor, een roodbruin bier uit Kortrijk
Een week later is de jongste maar wel volwaardige klassieker aan de beurt, Strade Bianche. We laten het bier even voor wat het is en doen ons te goed aan een goede Chianti wijn. Keuzes te over, de renners rijden dwars door de wijnranken, hoewel die nu nog kaal zijn.
Dan volgen de etappe wedstrijden Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico, maar deze laten we buiten beschouwing.
Voor Milaan - San Remo moeten we maar eens denken aan een goede wijn van de flanken van de Poggio. Dat moet toch goed zijn.
 En zo kunnen we nog wel even door gaan. Maar laten we terug komen op komend weekend (die bierlijst maak ik later wel af). Wat doen de renners? Nou die verkennen de finales, hoe liggen de stroken erbij, wat is er veranderd, waar moet ik gaan enzovoorts enzovoorts. De Belgische ploegen hebben de boel serieus verkend. Maar ook een iet kasseivreter als Thomas Dekker was te vinden op de kasseien van de Omloop, om "het gevoel te krijgen", helaas zullen we Thomas er niet zien met de wedstrijd.

Frisjes. Met de Garmin boys vandaag Omloop het volk verkennen. Zal hem nooit rijden maar kan straks voor de tv wel het parcours begrijpen ;)
— Thomas Dekker (@DekkerThomas) 13 februari 2013

Goed, Thomas zien we dus niet.

Boonen: "Ik rijd zaterdag zeker mee in de Omloop" dlvr.it/2yWMcP
— Sporza Wielrennen (@sporza_koers) 17 februari 2013

Wie we wel zullen zien is Tom Boonen. België kan op 2 oren rustig slapen, hoewel. Geheel fit schijnt Boonen niet te zijn, men kijkt ook naar Niki Terpstra, laten we het hopen.

Is het al zaterdag?

AD6 Vossejacht

AD6 Vossejacht, a set on Flickr.

Hierbij wat plaatjes van de AD6 Vossejacht van afgelopen zondag

Nog 10 dagen......

Het is vandaag nog 10 voor het wielerseizoen begint. Traditioneel gaan we van start met het Vlaamse openingsweekend. Zaterdagse is de de beurt aan de *Omloop*. De dag erna kunnen. We smullen van *Kuurne* waarbij Bobby Traksel misschien wel de meest heroïsche versie won. Terwijl bijna het hele peloton was afgestapt vanwege de ijzige kou won Bobby deze wedstrijd.
Het grote aftellen is begonnen. Ik heb er zin in.

Impressie Parijs-Roubaix

In aanloop naar het nieuwe wielerseizoen een mooi filmpje gemaakt door het team van het voormalige programma Holland Sport. Prachtig om te zien hoe de fietsen het te voordeuren hebben op de kasseien. Een waar meesterwerk.

Ritje met de Bikers van de Toer

Omdat het Vossejacht seizoen erop zit gin ik gisteren weer eens op pad met de MTB-ers van de Toervereniging. Her en der lagen nog restje sneeuw en op weg naar het clubhuis was het af en toe oppassen voor gladde wegen. Tevens merkte ik dat mijn fiets behoorlijk veel te lijden had gehad van het strooizout de afgelopen weken. Mijn voordeailleur werkte niet meer en ook mijn achterrem bleef hangen.

Gelukkig, ook bij hun gaat het wel eens mis

Altijd als ik filmpjes van Downhillers zie ga ik aan mijn zelf twijfelen. Dat ik dat zo niet kan. Maar gelukkig, bij dit filmpje, gemaakt op het WK zie je de nodige de mist in gaan bij fouten die ik van me zelf wel herken.

'Why We Love Downhill 3' bekijken op YouTube

De Duinentocht, 't is nog stil.....

In het verleden was het rondom deze periode een drukte van belang op het digitale fietspad. In eerste instantie via de email, later via Twitter. Het onderwerp was de Duinentocht. Een tocht bij mijn fietsclub. Het is niet de eerste tocht van het seizoen, maar half maart was een selectief groepje Toerders niet meer te houden. Over en weer gingen de berichten over de Duinentocht. Wie er wel of niet in vorm was, naar wie er we of niet gekeken moest worden.
Er werd gekeken naar wat voor werk er de afgelopen winter was verzet. Wie had er gewoon doorgereden op de weg, wie was het aan het Vossejagen, en later kwam daar het Spinnen bij, wat dan weer door de eerste twee groepen werd afgekreakt en dat bleek niet geheel onterecht.

Vervolgens kwamen de berichten langs over wie de Duinentocht al gereden had, compleet met welk gemiddelde en of men wel of niet was gestopt voor de koffie. Volgens mij werd er hierover nog wel eens gelogen. Daarom deed ik, samen met mijn broer, eens via Foursquare inchecken bij de koffiestop terwijl we gewoon thuis zaten. Al met al was dit dus al een hele belevenis, terwijl we nog geen meter hadden gefietst. De dag zelfMet deze voorkennis begrijp je dus al dat er de dag van de tocht er een gespannen sfeer hing in het clubhuis. Zogenaamd heel ontspannen vertelde de één na de ander niet zenuwachtig te zijn, terwijl de lichaamstaal iets heel anders vertelde. Koffie werd loeiheet naar binnen geworpen. Ook liep iedereen zenuwachtig heen en weer omdat ze te bang waren om te gaan zitten. Iedereen keek met een schuin oog naar de klok die langzaam naar negen uur kroop. Nu naderde het gevaarlijkste momoment. Het clubhuis leek dan één groot kruitvat. Één verkeerde beweging en het hele zooitje stormde dan naar buiten. Wie dan met de fout maakte om naar binnen te komen liep de kans om onder de voet gelopen te worden en de rest van de dag als vloerkleed door het leven te moeten gaan. Als de groep zich in beweging trok dan sloot er wel eens een toerder aan die niks in deze groep te zoeken had. De Losser of De Burgermeester waren zo van doe types die voor de heuvel in het Buytenpark er al aflagen. Het "koersverloop" was veelal het zelfde. Met onderhoudend tempo, van zo rond de 35 km/u ging het op de duinen aan. Bij de Kievietsduin lieten we aan elkaar zien hoe hard we konden klimmen. Dit werd onderweg nog eens herhaald op diverse duintoppen. Op de boulevards van Katwijk en Noordwijk ging de snelheid eruit, om de achterblijvers de gelegenheid te bieden weer terug te keren. Waarbij ze er vervolgens weer werden af gereden. Aangekomen bij de koffiestop werd er unaniem gestopt. Hoewel we met de Junioren wel eens door reden met soms in onze kielzog wen verdwaalde toerder. Na Lisse ging op de Ringvaart de gaskraan open. Hier hadden veelal de wind vol tegen. Later is, vanwege de verkeerssituatie in Buitenkaag de route verlegd door Abbenes. Vanaf dit punt werd er niet meer omgekeken. Vol gas ging het op Zoetermeer aan. De route leende zich er uitstekend voor. Maar één voor één vielen er mensen achter af. Via Gelderwoude en Stompwijk ging het via de Meerpolder op Zoetermeer aan waarbij de "streep" op de heuvel lag. Terug in het clubhuis werd de tocht geanalyseerd, de winnaar uitgeroepen en druppelde de deelnemers één voor één binnen. De aanwezige vrijwilligers keken altijd vol verbazing, dat we als één groep vertrokken waren en dan solo binnenkwamen. Behalve Max dan, die begreep het spel een aanschouwde het met een grote glimlach. Je hoorde deelnemers altijd zeggen waar ze de fout maakte waardoor ze eraf moesten. Het grappige is dat ze een jaar later gewoon weer de zelfde fout maakte. Hoewel het op het electronische fietspad nog stil is hoop ik dat ook dit jaar dit feest wel doorgaat. Het is gewoon leuk om je één keer per jaar te misdragen met een groepje gelijkgestemde. Wellicht moet ik mijn hoop eens vestigen op de jonge honden bij de MTB-ers.

Rondje Benthuizen en Moerkapelle

Even een lekker rondje gereden door de polders. Het zonnetje scheen lekker, geen wind, alleen her en der nog wat restanten hagel. Het gaf me al een heerlijk voorjaarsgevoel, hoewel het misschien aan de koude kant was. Toch voelde de zon al lekker warm. Mijn aandacht werd getrokken door een brand bij Moerkapelle, een grote dikke rookpluim steeg op vanaf het dorp. Mijn hoofd is weer lekker leeg (zowel snot als gedachten).

De D211b

Tip voor iedereen die er wel eens in de buurt van Alpe d'Huez kot. Fiets eens over de D211b, je moet alleen geen last van hoogtevrees hebben, maar voor de rest is het een prachtige weg.

Grotere kaart weergeven

Even uitwaaien

Zaterdagmiddag stapte ik op mijn MTB om eens een rondje duinen te rijden. Ik bekeek de lucht eens en zag dat er aan de kust behoorlijk wat nattigheid zat, terwijl aan de oostkant de lucht aardig blauw was. Ik besloot maar richting Alphen te rijden en dan naar de Haarlemermeer. Onderweg zou ik wel verder zien.


Zo gezegd zo gedaan. Maar voor Alphen had ik al twee hagelbuitjes op mijn pet gehad, maar uiteindelijk zou het daar ook bij blijven. Er stond een straffe wind vanuit het noorden. Eerlijk gezegd had ik hier totaal geen rekening mee gehouden, dat was dus meer geluk dan wijsheid. Met een onderhoudend tempo reed ik langs de Gouwe en het Aarkanaal lang Alphen richting Nieuwveen. Nieuwsgierig als ik was week ik bij Papenveer even van het kanaal af om een paralleweg te nemen waar ik nog nooit gereden had. Dit bleek een soort Strada Bianche te zijn, omdat ik op mijn MTB was maakte het niet zoveel uit.

Verder reed ik via Bilderdam en Leimuiden naar de Haarlemermeer. Hier nam ik niet de geijkte weg over de Ringvaart maar dook de polder in om eens te kijken hoe het er met sommige wegen voor stond. Eerst de Rijnlandseweg, wat met zijn tegelpad niet veel bijzonders was en ook het fietspad langs de A44 / Schiphollijn was van embarmelijke staat. Gaten en sleuven, dit was totaal anders toen ik Zuid-Holland weer inreed, daar was het een prima fietspad. Ik bleef langs het spoor rijden en had bij Warmond het enige verkeerslicht van de dag. Ik probeerde bij deze gelegenheid maar meteen een nieuwe fietsroute door Leiden uit, helemaal zonder verkeerslichten en zelfs op deze zaterdagmiddag prima te doen.

Het laatste stuk naar huis ging prima, zo voor de wind. Ik werd ingehaald door een stel jonge onervaren fietsers onder leiding van een oudere man die ze duidelijk fietsles aan het geven was. Opvallend was de beroerde manier van bochten nemen die de twee voorste jongens deden, ik moest steeds in de ankers en dat terwijl het wegdek goed droog en niet glad was.

Met 80 km op de teller kwam ik weer thuis. Het was een prima rondje zo. Opvalend was wel dat ik de volgende dag veel spierpijn had. Ongemerkt toch harder moeten werken met die wind dan ik dacht.