De Oliebollentocht 2013

Traditiegetrouw sluiten we sinds 1995 het jaar bij TV Zoetermeer '77 af met de Oliebollentocht. Iets wat ooit was begonnen met een selectief klein groepje op het MTB is de laatste jaren uitgegroeid tot een behoorlijk groot evenement waarbij er niet alleen meer met de MTB wordt gereden maar ook op de weg, althans wanneer het weer het toelaat zoals vandaag. Daarom zat het clubhuis bij vertrek ook al barstens vol, en dan was er al een groepje op pad, bij terugkomst was het nog veel voller.

@kappie65 @toezoe77 lekker joekelen!
— Patrick Coers (@FietspaT) 31 december 2013

Om 10 uur vertrokken we met een groepje voor de 42 km lange MTB tocht. Pim had aan Ronald verteld dat je een gemiddelde van 3 km/u moest rijden om de hele route op tijd af te werken. Gevolg was dat Ronald vanaf vertrek meteen vol gas gaf wat voor een aantal iets te veel van het goede was. De groep lag na het eerste stuk veld al behoorlijk uit elkaar. En dat was nog een onschuldig dijkje waarbij we aan het eind over een hek moesten welke ik omlaag hield voor de rest. Gevolg was wel dat ik meteen vol in de achtervolging kon op een compleet losgeslagen peloton. Via een stukje Wijk en Woudenroute gingen we over het Noord-Aa strand wat lekker strak getrokken was voor deze rit (of was het voor de nieuwjaarsduik?) Enfin. Nadat er twee groepen overheen waren gereden was het allemaal niet meer zo heel erg strak.

Rustig rond de stad

Gisteren was het uitstekend weer om met de racefiets op pad te gaan. Gewoon de benen eens lekker lang een hoog tempo te laten draaien. Eens kijken of ik het tweede deel van de Vossejachtcompetitie wel er wat van kan bakken. Al kan ik maar tot het einde in de kopgroep mee want momenteel mis ik gewoon snelheid. Niet zozeer in het land, dat gaat wel goed maar op de weg kan ik er gewoon niet aanhangen. Daarom pakte ik maar mijn racefiets en vol goede moed vertrok ik richting het Noord-Aa om met een lekker hoog beentempo richting Gelderswoude. Maar eenmaal voorbij Gelderswoude was het alweer over. Ik begon mijn benen al te voelen. Rustig reed ik via Bent naar Benthuizen om verder langs de Hoefweg op de Kruisweg aan te gaan.

Vossenjacht: Dwars door Zoetermeer

Afgelopen zondag stond er een gedenkwaardige jacht op het programma. Nico en Ronald hadden als "nieuwelingen" laten zien dat ze een prima jacht kunnen uitzetten. De route was prima te volgen en het parcours loog er niet om. Eigenlijk bleven we in Zoetermeer met het nodige aan onverharde stroken erin verwerkt. Ook over het aantal deelnemers hoefde we niet te klagen. 50 man was komen op draven.

 O ja, daar onder ook een viertal vrouwen.

Ik ben er klaar voor. Ik ben benieuwd wat @nnofferman en @kappie65 ervan gemaakt hebben #HupMTB #KutJacht
— Patrick Coers (@FietspaT) 15 december 2013

Vandaag is rood

Dat het raar kan lopen met een Vossejacht is oud nieuws. Zo bakte ik er vorige week niks van, maar dat was vandaag wel anders. Door oplettendheid was ik afgelopen zondag tweede. Als van ouds werd 's morgens in het clubhuis de jacht van de week ervóór geëvalueerd op af en toe eigenzinnige wijze. Na de gebruikelijke prijsuitreiking waarbij niet alleen de winnaar Marco in het zonnetje werd gezet, mocht ook Rob in de Fietskledingvoordeel.nl doos graaien omdat hij een andere jacht was gaan volgen.

Vossejagen bij de Toerclub

Dit artikel verschijnt ook in de Fietspraat van Toervereniging Zoetermeer '77

Sinds november starten de Vossejagers vanuit ons clubhuis. En dat hebben we geweten. Ik zelf, al jaren actief jager, moest er aan wennen dat je bij terugkomst in een warm clubhuis kwam. Met name de jaren bij Soeterweide waaide het in het clubhuis altijd net zo hard als daar buiten. Maar waar we ook aan de groote van het peloton. Waren we de afgelopen seizoen blij als er iets meer dan 20 man met knijpers aan de stuur op pad gingen, de 4e jacht kon rekenen op een 37-tal deelnemers. Henk keek met paniek naar het rek waar de knijpers aan hangen want meer dan 39 hebben we niet direct voor handen. Ook enkele MTB-ers hebben de smaak te pakken. En eerlijk is eerlijk, met name Patrick van der Hil heeft het spelletje goed door en staat al een paar weken in de top 10 van het klassement. Maar ook oud jagers weten de weg weer te vinden, zoals Ted van der Pijl die, ook niet onverdienstelijk, goed hoog in het klassement staat. En dan hebben we het nu niet over de snelle mannen, want die vergeten nog wel eens een knijper in een emmer te doen staan zodoende lager in het klassement

.