Weer eens een Vossenjacht

Vandaag na lange tijd weer eens een Vossenjacht gereden. Ditmaal was deze uitgezet door Martijn Mustaars, en zijn vriendin. Gelukkig hadden de uitzetters geluk met het weer, tijdens het uitzetten was het droog, dus de vetkrijt pijlen stonden er redelijk bij, ondanks de regen van de nacht ervoor.

Aangekomen bij het clubhuis van de cross, scheef ik me in en nam effe een bakkie. Met een goeie 20 deelnemers gingen we op pad. de start was op de crossbaan, dat valt met een MTB of Cyclocross fiets niet mee. Daarom bleven vele om de baan heen rijden. Martijn was zo slim om uit het zicht een emmer te zetten, daar was de eerste slag geslagen.

Vandaag de Driebergse Dierendagtocht gefietst. En wat voor publiek daar op afkomt, ongelooflijk. Zo ook het duo Bassie en Adriaan. Maar daarover later meer.

Zondag, 7.30 uur komt ik aan bij de verzamelplaats. Hoewel het nog donker is, rijd ik zonder licht, met achter me een motormuis. Ik verwacht dat hij zou aanhouden, maar niets is minder waar, wellicht had hij het te druk met de stuiterbollen die van één of ander feest afkwamen en midden over de weg liepen. Bij de Industrieweg aangekomen zat Hendy al kleumend in zijn auto, ook kwam John aangelopen, tja en dat was het dan.

Met z'n drieën gingen we op pad naar Driebergen. Daar aangekomen schreven we ons in en gingen op pad. Hendy ging zich vermaken in het bos met de MTB en samen met John ging ik voor de 140 km op de weg. In tegenstelling tot wat ik gewend was viel het mee met de drukte, geen hordes mensen en volle wegen. Het eerste stuk ging door Driebergen(-Rijssenburg) richting Austerlitz. Door het landgoed 'Den Treek', langs de heide naar Leusden-Zuid. De weg was bezaaid met kastanjes en eikels, daarom schoot er her en der wel eens wat weg, tocht bleven we deze tocht gespaard van lekke banden. Hier haalde we een groepje in waarvan één van de fietsers bij ons aansloot, hij vond ons tempo wel lekker.

3 daagse Schin-op-Geul

3-daagse Schin op Geul

Omdat het dit jaar het 30-jarig jubileum van de vereniging was hadden we het idee geopperd om eens naar Schin op Geul te fietsen en daar te overnachten in de bevriende hotels. Zo gezegd zo gedaan. Fietsvrienden overhaalt, wat geen moeite koste, hotels besproken en fietsroute uitgezet. Alles was klaar om daags na de 4-daagse op pad te gaan.

Frans Lemckert, Peter Wever, Rene Oudshoorn, Rob Schilperoort, Eelco Coers, Jeroen van Vught en tenslotte uw voorzitter en vice-voorzitter gingen op voor deze monstertocht. Marianne Geerst zou met de auto onze tassen en wat al niet meer naar het zuiden brengen.

Vrijdag 20 juli :: Zoetermeer - Schin op Geul (265 km)

De weersverwachtingen waren niet al te gunstig, maar toch kwam er een voorzichtig zonnetje door de wolken priemen. Om 8 uur dachten we klaar te zijn, maar Rob gaf aan dat er 'iets' kapot was aan zijn fiets. Frans stond al meteen met sleutels kettingponsen en weet ik wat klaar om de fiets te repareren. Met een vertraging van 20 minuten gingen we dan toch op pad. Via de Reeuwijkse-plassen, Oudewater gingen we op IJsselstein aan. Bij Vianen staken we de Lek over en begon het al wat te spetteren, gelukkig hield dit alweer snel op. Door het oude centrum van vianen reden we een stukje langs de Lek, om al snel weer wat zuidwaarts te gaan. Net voorbij Hagestein reed Peter lek. Het 'plakken' was snel gebeurd zo dat we warm de weg konden vervolgen door de Betuwe. Ondanks de afwezigheid van bloesem was het toch volop genieten hier. Inmiddels was de wind behoorlijk toegenomen waardoor het op kop behoorlijk hard werken was. Bij Tuil reden we de Waaldijk op waar het volop windhappen was. Gelukkig niet voor lang. We staken de Waal over en reden Zaltbommel in voor de eerste stop.

Einde fietsseizoen....of toch niet

Met het naderen van de maand september gaan veel wielertoeristen al langzaam over in de "winterslaap". Ze schroeven hun fiets uit elkaar en wachten tot maart/april om weer op het stalen ros te stappen. Totaal onterecht. De winter is minstens net zo leuk als de zomer. Je kan eens andere mogelijkheden uitproberen. Baanwielrennen, cyclocrossen, MTB-en. Één voor één leuke mogelijkheden om je conditie op peil te houden.

Laten we eens met het Cyclocrossen, of veldrijden beginnen. Veel mensen trekken naar de heuvelrug of Veluwe om daar door de bossen te crossen, terwijl er directe omgeving zat mogelijkheden zijn. Kijk maar goed rond. Ga eens een parkje in, neem een trap. Ren daar met je fiets op je nek de trap op en zoek weer een leuke weg om omlaag te fietsen. doe zo een paar rondjes. Wedden dat je het niet meer koud hebt.

Nog een leuke. De Vossenjacht. De omgeving van Den Haag beginnen ze eerdaags weer. Er zijn geruchten dat er deelnemers zijn die de hele zomer trainen voor zo'n competitie. Hoet gaat het globaal in zijn werk. ER wordt een route uitgezet met pijlen. Deze route gaat overal over en door heen. Tuinpaden, weiland, parkjes, MTB-parcours, trap op trap af, over het strand, door een sloot, ja zelfs door een kas of flatgebouw heb ik al meegemaakt.

Het ene moment zit je voorop, maar door een zoekpijl (een pijl die twee om meer richtingen uitwijst) zit je weer achteraan, of net andersom. Kom je bij de vos, lekker voorin het peloton. Blijk je een controle gemist te hebben, hebben de acheterblijvers gewonnen.

Zoals je al hoort, ik verheug me alweer op de komende competitie. Misschien heb ik stiekem mijn seizoen er op afgestemd.

Drenthse kasseien

Vandaag eens op pad geweest voor mijn 'Hel van het Noorden'. Eigenlijk zouden nog een paar fietsmaten overkomen vanuit Zoetermeer naar Parc Sandur in Emmen om zich te laten afmatten op de Drenthse Kasseitjes. Helaas ging het door ziekte niet door, maar de route blijft nog op de agenda staan.

Met z'n tweeën gingen we op pad voor 130 km door het Drentse land. Vanaf Parc Sandur ging het eerst op Nieuw-Amsterdam aan. Langs de "Verlende Hoogeveensevaart' naar Oosterhesselen en Gees. Daar begon de ellende. In het bos lag het eerste strookje op ons te wachten, Nog niet echt spectaculair met zijn 600 meter, maar aan het einde toch opletten voor de kuilen.

Nu was het op weg naar Drijber voor de 2e hindernis, de Vam-berg. Helaas was het echte klim afgesloten ivm werkzaam heden, maar verderop vonden we een leuk alternatief, wat een uitdaging was om fietsend helemaal boven te komen. Met een polderverzet van 42x25 lukte dit niet.

Omdat Drenthe ook mooie natuurgebieden heeft bezochten we nu een stuk van het Dinxperveld. Een heel mooi stukje waar je rustig doorheen moet, het stikt er op een mooie dag van de recreatieve fietsers.

Langs Beilen gingen we op Westerbork aan. Daarna door naar Orvelte waar we op een terasje genoten van een goeie lunch.

Na Orvelte was het tijd voor het echte werk. Langs Elp (genoemd naar Emmerson Lake & Palmer?) gingen we door het bos naar Groloo (van Cuby and the Blizards). Verder door het bos langs het Boomkroonpad was het de buurt voor de volgende strook. De Steenhopenweg telt met zijn 1600 meter echt wel mee. Hier ga je langzaam de Hondsrug op, deze weg loopt heel ligt omhoog. Bij Drouwen was het even een blik werpen op twee Hunenbedden die redelijk intakt bij elkaar lagen en op naar Buinen voor een klimmetje naar de Eilandweg, veel meer dan valsplat is het niet, maar wel leuk.

Daarna ging het langs Borger en Ees op Eexloo aan, in het bos namen we nog een klein strookje van 500 meter die goed te doen was.

Na Eexlo begon het echte werk. De Valtherzandweg. Met zijn 3.700 meter een ware lust voor de echte Flandriaan. Met een gangetje van 35 km/u denderde ik er overheen en bleef aan het einde op mijn fietsmaat wachten die gewoon het fietspad had genomen.

Het laatste stukje was vrij tam. Via Klijndijk, 't Haantje en Sleen reden we om Emmen heen weer terug naar Parc Sandur.

Voor de volgende keer maar eens wat meer stroken zoeken, er zijn er zat.

Hier een paar leuke links:
www.rondevandrenthe.nl
De Route bij Bikley (kml, gpx)