Leesvoer

Vandaag leesvoer gekregen van mijn meisje. Niet alleen over fietsen in Vlaanderen maar alles eromheen. http://flic.kr/p/evCY9B

De Giro en de Galabier

De organisatie van de Giro d'Italiahad wat moois verzonnen: DE Galabier opnemen in het parcours. Een grote gok, want meestal ligt er rond deze tijd nog volop sneeuw op de Galabier. Nu is dat nog niet zo heel erg, dat kan je opruimen. Maar als de sneeuw is opgeruid valt er vrolijk een verse laag.



via Storify http://sfy.co/t6iu

Rustig Vrijdagmorgenrondje

Vanochtend weer eens op pad geweest voor mijn gebruikelijke Vrijdagmorgenrondje. Veel zin om te fietsen had ik wel, maar om een intensieve training te doen, daar had ik geen zin in. Daarom maar gewoon een lekker rustig rondje met de handjes op het stuur. Op zich niks mis mee, kon ik meteen van de gelegenheid gebruik maken om eens wat routes te verkennen. Nadat ik de meiden op school had gebracht deed ik mijn fietsklofje aan. Ik kan me niet herinneren dat ik eerder op  17 mei met mijn lange broek en dikke bodywarmer aan heb rondgereden. Maar één geluk had ik, het was droog.

Op mijn gemak reed ik eerst richting Noord -Aa en Benthuizen. Langs de Hoefweg reed ik naar het Bentwoud. Ik had begrepen dat het nieuwe fietspad richting Moerkapelle open was, meteen maar proberen dus. Ik moet zeggen dat het een mooie route is. Ik had hem al een gereden met een Vossejacht, maar nu viel me pas op hoe mooi deze weg is als je Moerkapelle inrijdt. Verder ging ik via de Molenviergang naar de nieuwe roeibanen waar ik de fietspaden nu eigenlijk een beetje begin te begrijpen. Verder langs Nesselande waar ze in geslaagd zijn om langs de plas een sfeervolle plek te creëren met het strand.

Mijn eerste Straatrace

De kogel is door de kerk. Ik heb me ingeschreven voor de Straatrace van Mirroi, of op zijn Hollands, Middelrode. Op 10 augustus is het dan zover. Dan ga ik me wagen aan, voor mij, nieuwe discipline van de fietssport. Als voorbereiding heb ik veel YouTube filmpjes bekeken. Zo'n Straatrace laat zich het beste vergelijken met een Kermiskoers maar dan voor de MTB. Het parcours gaat over van alles en nog wat heen. Vrachtwagens, speeltuinen, zelfs een dorpskroeg heb ik gezien. Wat dat betreft lijkt het dan wel weer aardig op een Vossejacht. En daar ben ik nou wel weer bedreven in.

Daarom zal ik 10 augustus vol goede moed naar het zuiden afreizen. Voor het zover is staan me wel een paar dingen te doen :

• MTB weer in orde maken, na deze winter maar even uit elkaar gehaald om alles goed na te lopen.
• Trainen op techniek. Ik heb al de nodige locaties gevonden. Het voordeel is dat ik niet ver hoef, een speelveld in mijn straat staat al op de nominatie en ook ons stadscentrum het Stadshart moet eraan geloven.

Mocht je ook interesse hebben :  www.straatcrossmirroi.nl/

Rondje Waterweg

Afgelopen donderdag had ik het er met Michel nog over, vroeger reden we regelmatig een rondje "Waterweg". Door de vele werkzaamheden rondom Delft is het er eigenlijk niet vaak meer van gekomen. Geheel onterecht. Met de vele nieuwe fietspaden, tunnels en bruggen die er de laatste jaren bij zijn gekomen, zijn de mogelijkheden om een snel rondje te rijden alleen maar toegenomen. Vandaag nam ik de proef op de som.

Vrij laat ging ik op pad. 's Morgens had ik op de kaart gekeken en besloot via Delft, De Lier, Staelduinsebos naar Hoek te gaan. Vanaf daar nog over de Helling bij Maeslant om vervolgens voor de wind naar Maassluis te knallen. Om tenslotte langs de A20 naar Vlaardingen te vliegen om uiteindelijk over de Kandelaarbrug via Oude-Leede en Berkel via rechte polderwegen weer op Zoetermeer aan de gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Via de inmiddels bekende route door het Buytenhout op Delft aan. Waar ik door het centrum een alternatieve route nam vanwege de werkzaamheden aan de trambaan. Langs de Spartaan ging ik op de fietsbrug over de Beatrixlaan aan. Met een lekker gangetje reed ik er tegenop, toch geen PR op deze Col. Waarschijnlijk een keer eerder er toch harder tegenop gereden?

Maar goed, verder via wat ongewone, maar prima te rijden wegen (zeker als je met een groep hard wilt doorrijden) reed ik langs de Lier richting Maasdijk. Via wat tunnels onder drukke wegen door en op Maassluis af. Omdat ik hier een tijd niet meer geweest ben en ook er het nodige is bijgebouwd, reed ik even verkeerd. Gauw omkeren en het juiste weggetje in, wat nu eigenlijk een weg was. Langs de Oranjedijk stoempte ik tegen de wind naar het Staelduinsebos. Nu moet je niet denken dat ik een stuk in de luwte van het bos kon rijden, het fietspad ligt aan de rand van het bos, precies daar waar de wind vandaan kwam.

Bij Hoek aangekomen reed ik naar de Maeslantkering. Het ging nu voor de wind, het tempo ging meteen omhoog. Natuurlijk nam ik de klim. Naast het hellingspercentage heeft hier de wind ook veel invloed op de klim. Meestal mag je hem beklimmen met wind tegen, zo ook nu. Opvallend waren de vele auto's die er stonden, bij de tweede keer dat ik hem afdaalde presteerde een Duitser het zelfs om met een slakkengang voor me af te dalen over het smalle pad. Ik gooide hem allemaal verwensingen naar zijn hoofd, eikel.

Grotere kaart weergeven
Gelukkig kon ik op het fietspad langs de Waterweg mijn frustratie's eruit gooien.  Tot het einde bij Maasluis is mijn teller niet onder de 40 km/u geweest. Lang leve de wind. De terugweg ging zoals gepland, langs de A20, door de Broekpolder en over de Kandelaarbrug naar Oude-Leede. Daar nam ik even aan andere weg dan gebruikelijk. Dit is eigenlijk prima te doen, vol gas en met wat bochtenwerk kwam ik op de Meerlaan uit. Nadat ik linksaf sloeg ging het in gestrekte draf op  Zoetermeer aan. Toch had ik hier best wat wind tegen, zo snel als ik had gehoopt ging het niet. Maar goed, we hebben er voor de A-groep weer een mooi rondje bij, met slechts één verkeerslicht.

Fietsles

Gisteravond weer met Gruppo A van ToeZoe77 meegegaan. Het leek wel een fietsles die we van elkaar kregen. Met slechts 4 man, Michel, Hendy en Ralph gingen we op pad. Maar niet voor we eerst de rit van vorige week hadden geëvalueerd. Conclusie was dat de nieuwelingen best sterk rijden. Maar grote vraag blijft hoe als er echte wind staat, hoe als we echte afstanden gaan rijden. Persoonlijk kom ik boven de 100 km pas echt op stoom.

Maar goed, nu de rit van vandaag. Met een straffe wind uit zuid-west en slechts 4 man besloten we richting het Westland te gaan. In eerste instantie reden we naar Leidscheveen om vervolgens door het Buytenhout richting Delft te gaan. Ralph had het al vroeg zwaar en liet een gat vallen. Bij Delft besloot hij weer huiswaarts te keren. Toch vreemd, als een goed wielrenner had hij de hele dag op bed gelegen. Maar goed. We waren nog maar met z'n drieën. Dat betekende meer werk verzetten. Toch had ik niet de indruk dat de snelheid er onder leed. Keurig reden we kop-over-kop en de snelheid kwam niet onder de 33 km/u.

Via 't Woudt en Schipluiden gingen we op Maasland aan. Ik zat al helemaal klaar voor het plaatsnaambordje "Maasland" in de veronderstelling dat Hendy dat ook zat. Toen het bordje in zicht kwam zette ik aan. Hendy begon hard te lachen, hij begreep meteen het doel van deze sprint, alhoewel hij er achteraf niet mee bezig was. De bordjessprint kwam weer boven drijven na een artikel van Thijs Zonneveld op Nu Sport (bekijk artikel) waar hij omschrijft dat iedere fietser aan bordjessprints doet.

Na Maasland gingen we voor de wind op Vlaardingen aan. Over de ooit zo geliefde Broekpolderweg waar we nu netjes op "het kantje" reden omdat een auto de klinkers in beslag nam, een auto die we trouwens snel achter ons lieten. Na wat slingerwerk reden we via de Kandelaarbrug weer op huis aan. Opvallend waren de pijlen van de Rode Kruistocht die er nog prima bij stonden. De finale ging via Oude-Leede, om Pijnacker heen weer op Zoetermeer aan. Heerlijke wegen waar je lekker op kan doorrijden. Dat laatste deden we ook. De teller zat steeds weer tegen de 40 km/u aangeplakt. Dat gaf me een goed gevoel, de snelheid gaat weer komen. Nu ook het bochtenwerk weer, want na iedere bocht moest ik een gat laten vallen, zelfs als ik niet remde.

Bekijk hier het rondje op RideWithGPS.

Fietsen op Bevrijdingsdag

Bevrijdingsdag 2013. Voor mij de eerste dag van dit fietsseizoen dat ik met blote benen van huis vertrok. De zon scheen volop en ook de wind was niet echt koud, zou het dan eindelijk eens een beetje temperatuur worden? Totaal onvoorbereid met wat voor rondje ik zou gaan rijden ging ik op pad. Eerst maar in oostelijke richting. Eerst door Benthuizen, waar de Dorpsstraat afgeladen was met kerkgangers, ging ik recht op Boskoop aan. Onderweg zat ik nog te denken hoe ik zou gaan fietsen. Via Alphen een rondje Ringvaart? of het Groene Hart?. Net voor Boskoop vertelde de vlaggen we dat het misschien beter was geweest om richting Hoek van Holland te gaan. Het was nog niet te laat om de plannen bij te stellen. Bij Boskoop sloeg ik rechtsaf richting Waddinxveen. Hoewel ik deze weg geen favoriet van mij is viel het me op dat het eigenlijk prima te doen is. Nu pas viel het me op dat hier best mooie boerderijen langs de weg staan. Ik vermoed dat het mooie weer en de natuur in volle lente pracht dit beeld alleen maar versterkte.



Bij Waddinxveen ging ik steeds rechtdoor, de Zuidplaspolder in. Bij de A12 rechts, en vervolgens links richting Zevenhuizen waar ik bij "Twelve Thirty"nog goede zaken deed.
Door Zevenhuizen, langs de roeibanen reed ik naar het Bergschebos voor de volgende obstakel, de heuvel bij de klimwand. Uit tegengestelde richting kwamen veel groepjes van de 11-dorpentocht. Verder door het bos reed ik naar de Wildersekade om zo zonder verkeerslichten richting Midden-Delfland te gaan. Inmiddels had ik mijn mouwstukken ook uitgedaan. Konden mijn armen ook bij kleuren.

Via de mooiste weg van Midden-Delfland, de Woudweg, waar tegenwoordig halverwege een leuke klim zit, reed ik naar Vlaardingen. Vanaf Vlaardingen nam ik de Broekpolderweg naar Maasland. Helaas is deze weg onlangs verpest. Klinkers hebben deels plaats gemaakt voor asfalt en de klinkers die zijn overgebleven liggen weer tegen elkaar aan. Principieel reed ik boven op de klinkers. Als een soort protest.


Grotere kaart weergeven
In Maasland was het bij het Wapen een drukte van belang met deelnemers van de 11-dorpentocht, ik zag binnen nog enkele ToeZoe77 shirts, maar wie erin zat, geen idee. Na Maasland maakte ik nog een klein ommetje richting De Lier. Via de Burgerdijk en de Oostbuursteweg, twee wegen die nog een beetje het ooude karakter van het Westland hebben en niet uit louter kassen bestaan. Langs 't Woudt reed ik naar Rijswijk. Ik nam de fietsbrug over de Beatrixlaan, hoewel dit een stukje omrijden is rijdt het wel een stuk prettiger en er zit een mooie klim tussendoor.

Bij Delft moest ik vanwege de werkzaamheden aan de trambaan dwars door het centrum. Dat werd  gewoon zo hard mogelijk, links af-brug over- rechts af - brug over - tussen toeristen door - links rechts - brug over, en ondertussen de teller boven de 30 km/u houden.

Het stuk door het Buytenhout was redelijk druk, toch kon ik hier doorfietsen omdat men de meeste fietspaden breed heeft gemaakt. Even kon ik in het wiel van een andere fietser uitpuffen, het beste was er wel af, mijn benen begonnen pijn te doen. Nabij de Balijhoeve zag ik Frits nog staan met een groepje jeugdleden. Hoewel de jeugd de hele winter heeft doorgefietst, en als ze niet konden fietsen maakte ze sneeuwballen, zullen ze ook wel blij zijn dat het eindelijk eens wat warmer wordt.

Met net iets meer dan 100 km op de teller en een gemiddelde van boven de 30 km/u kwam ik tevreden thuis. Alles klopte nu wel, de vorm, het weer en de route. Dit gaf een voldaan gevoel, zelfs de pijn in mijn benen.

Eigen Rondje

Na lange tijd heb ik weer eens meegereden met de Gruppo Sportivo van de Toervereniging. Nadat ik al twee keer voor niks was geweest was het nu eindelijk raak. Met 9 man en één vrouw vertrokken we voor en rondje laagvliegen. samen met Michel vertrok ik op kop. Snel moesten we verzinnen wat we zouden gaan rijden, eigenlijk waren we er snel uit, het werd Eigen Rondje. Dit rondje is in het verleden ontstaan om lekker snel te fietsen veel brede wegen met weinig verkeer. Afhankelijk van de te fietsen tijd varieert het rondje wel.

Gaat er vanavond nog iemand om half zeven vlammen???? #ToeZoe77 #TGA
— Patrick Coers (@FietspaT) 2 mei 2013

Vandaag gingen we eerst via Wilsveen op Leidschendam aan. Samen met Michel namen we de kop oor onze rekening. Eenmaal langs de Vliet gaven we de kop al snel over, inmiddels was de groep al een langgerekt lint. Met de wind op kop zat ik lekker achterin uit de wind. Bij Cronesteijn sloegen we rechtsaf richting Zoeterwoude, dit was voor mij nieuw, kan je nagaan hoelang ik al niet mee ben geweest. Ik vond het een prima alternatief in plaats van het stukje langs de woonboten bij Leiden.

Vervolgens ging het langs de N11 in gestrekte draf op Alphen af. De wind stond nu schuin van voren, ondanks dat kwam het molentje maar niet op gang. Michel en ik probeerde het steeds, mar enkele nieuwelingen wilden ons laten zien hoe hard ze konden fietsen. Bij Alphen sloegen we rechtsaf richting Boskoop. Personelijk had ik verwacht dat we nog even door zouden gaan richting Bodegraven. Nu we voor de wind reden werd het tempo eens flink opgevoerd. Ook langs de Hoogeveenseweg ging de gaskraan vol open. Vervolgens nog even langs het Schravenwildertpad, waar we de wind weer in de rug hadden, ging de teller ver over de 40 km/u. In de groep begon het wat te kraken. De dame vroeg nog hoever we gingen, ze besloot halverwege af te slaan richting Oosterheem. Wie er nog meer meegingen weet ik niet, mar de groep was ineens een stukje kleiner.

Bij een paar slingers waar Hendy en Michel vol doorheen gingen, kon ik niet volgen. Ik moet nog wennen weer snel op de racefiets te rijden en ook een vlek op mijn zonnebril werkte niet echt mee om de bocht goed in te schatten. Het gat wat ik had reed ik makkelijk weer dicht, volgens mij had dit wel gevolgen voor de mannen in mijn wiel, die met hangen en wurgen weer bij kwamen. Via Moerkapelle gingen wenaar de Rote, de nieuwe bocht richting Zevenhuizen zijn een genot. Langs de spoorbaan gingen we op Zoetermeer aan voor de oude vertrouwde finale naar Lansinghage.

Ondanks dat ik nog weinig snelheid in mijn benen had was dit een prima rit. Ik heb heerlijk gereden. Volgende week maar weer denk ik.

Dat was even een lekker rondje laagvliegen door de polder #toezoe77 #tga
— Patrick Coers (@FietspaT) 2 mei 2013