Rondje Brabant

Enkele jaren geleden viel mijn oog op een kasseistrook ergens bij Zevenbergen, Steeds als ik er met de trein voorbij reed dacht ik "Daar moet ik eens over fietsen". Vandaag was het dan zover. Na wat puzzelen had ik een route in elkaar gezet en ik kon op pad.

7.30 uur - 0 km Buiten is de zon al druk bezig met verwarmen. De buurt is uitgestorven. Ik ben altijd ban dat de buren wakker worden wanneer ik mijn schoenen in de pedalen klik.
2 km Op de Markt is het al druk, men is bezig met het neerzetten van kramen. Maar wat voor soort markt er is weet ik eigenlijk niet.
5 km Over de Balijbrug duik ik het Balijbos in. De vogels laten zich luid en duidelijk horen. Op een enkele hondenbezitter na is het er nog uitgestorven.
6 km Via het nieuwe fietspad onder de Hofpleinlijn door ga ik op het volgende bos. Je kan tegenwoordig heerlijk doorrijden buiten de dorpen om over prachtige brede fietspaden.
16 km De Ackerdijkse-plassen. Het is duidelijk te horen, de vogels hebben het naar hun zin.
19 km DE eerste brug is een feit, de Kandelaarbrug. Is zie niks en niemand in de omgeving, hoe anders zal dat vanmiddag zijn. Ik vervolg mijn weg langs de Schie en vervolgens naar de oude dorpen Kandelaar en Kethel.

Kraalpas Noord

Sinds kort gebruik ik Strava. En dit begint langzaamaan verslavings vormen aan te nemen. De reden? Er zitten "segmenten" in, dit zijn trajecten waar je het kan opnemen tegen andere Strava gebruikers. Nu lijkt het wel of de strijd bij de Kraaloas Noord volledig losgebarsten zo lijkt het. De snelheden liegen er nu al niet om, maar ik vrees dat het einde nog niet in zicht is. Dit wordt leuk Kraalpas Noord

Het is geen nieuwe afbeelding. Dat is ook...

Het is geen nieuwe afbeelding. Dat is ook niet de bedoeling van de post. Het is een test of dit bericht aankomt op mijn blog pagina. Het bericht van Patrick Coers bekijken of erop reageren » Met Google+ wordt delen op het web meer zoals delen in het echte leven. Meer informatie. Meedoen met Google+

Je hebt dit bericht ontvangen omdat Patrick Coers het heeft gedeeld met fietspat.plusgoogle@blogger.com. Afmelden voor dit soort e-mails.

18 jaar Toercommissie, het was mooi.

Sinds 1994 maak ik deel uit van de Toercommissie van TV Zoetermeer '77. Deze commissie draagt zorg voor de jaarlijkse Toerkalender en de organisatie van de tochten die erop staan.
Toen ik erin kwam was ik een jong broekie. De reden dat ik gevraagd ben is dat ik een tocht inleverde, de Midden-Hollandtocht. Deze tocht viel zo in de smaak bij de toenmalige commissie leden dat men mij meteen vroeg om er plaats in de Toercommissie te nemen. Voor het jonge bloed. En dat hebben ze geweten ook. Als snel kwam ik op de proppen met rare ideëen.

Oliebollentocht 1997

Waarom zouden we het jaar niet afsluiten met een MTB-tocht op Oudejaarsdag. Waarom fietsen we altijd alleen maar op dinsdag- en woensdagavond. De woensdag werd al snel ingeruild voor de donderdagavond. Of een tocht met zo veel mogelijk klimmetjes in de omgeving van Noordwijk en Den Haag, de Hobbeltjestocht.

Op de wielerbaan van Roubaix

3-daagse Schin-op-Geul

Ooit reden we vanuit Givet in Frankrijk naar Zoetermeer. Waarom Givet? Na passen en meten bleek Roubaix 40 km dichterbij te liggen. Deze tocht was wel het hoogtepunt van mijn Toercommissieperiode. Maar ook aan de 3-daagse Schin-op-Geul heb ik goede herinneringen. Hoewel het weer met name de eerste dag niet meewerkte was het de terugweg best mooi om eerst koud de Cauberg op te fietsen en tegen het einde tussen de molens van Kinderdijk te fietsen.

Ook was er nog de periode van de Junioren. Een roemruchtige groep jeugdleden die ik een beetje begeleide. De eerste keer dat we meegingen met het Ardennenweekend werd er wantrouwend door de Toerders naar ons gekeken. Dit was na het weekend over en de Junioren hadden hun naam gevestigd binnen het Toerpeloton. We hadden als Junioren ook een eigen(wijze) kalender. Zo reden we eind januari al 100 km door de duinen, een soort voorloper van de Hobbeltjestocht. Eind februari streken we neer op de Utrechtse Heuvelrus voor 120 klimkilometers. De week na de Duinentocht reden we al 120 km in Zuid-Limburg om tenslotte begin mei te vlammen bij de Fietschallenge.

Klimmen tijdens de Hobbeltjestocht

Om nog even terug te komen op de Midden-Hollandtocht waar het allemaal mee begon. Deze viel ook bij de deelnemers in de smaak. Ik had gezocht naar andere dan de gangbare wegen. Het keerpunt lag op de Amerongseberg. Later heb ik de route aangepast en ging het door tot de Grebbeberg. Ook veranderde de naam in Bossen & Waardentocht. Eerst kilometers over de dijk naar Rhenen om vervolgens de Utrechtse Heuvelrug af te rijden en weer op Zoetermeer aan te gaan.

Wat ook een doorn in mijn oog was het feit dat er buiten de tochten er in het weekend niet in clubverband gefietst werd in het weekend. Dat er behoefte aan was bleek wel uit het feit dat er iedere zaterdag en zondagmorgen een grote groep leden verzamelde bij "De Brug". Gelukkig waren deze leden bereid om voortaan vanuit het clubhuis te starten. Waarbij ook andere groepen (Senioren en Recreanten) er een zaterdags rondje bij kregen. Elk voordeel heeft dan weer wel zijn nadeel. Men vindt het zo leuk dat de groep te groot wordt en er gesplitst moet worden.

Maar na 18 jaar is het mooi geweest. Niet dat de ideeën op zijn, een MTB tocht rondom Zoetermeer zie ik nog altijd zitten. Maar de tijd is op. Het is niet meer te combineren met het werk en het gezin. Daarom heb ik gisteren in de Toercommissie mijn afscheid aangekondigd. Ik maak dit seizoen nog af en zal nog hand en spandiensten verrichten, maar het echte commissiewerk zit er niet meer in.

Langs deze weg wil ik iedereen bedanken voor de complimenten die ik vaak heb gekregen over de mooie, leuke, rare en bijzondere tochten.

Opsomming van tochten waarbij ik aan de wieg stond:

• Midden-Hollandtocht
• Oliebollentocht
• Posbanktraining
• Bossen- en Waardentocht
• Hobbeltjestocht
• Roubaix- Zoetermeer
• Dwars door Nederland
• 3-daagse Schin-op-Geul
• Holterbergtraining
• Rondje Twente
• Zaterdagritten
• Avondritten van woensdag naar donderdag

Windhappen in de Waarden

De Jubileumtocht trap voor trap

•  - 4 km : Als ik thuis de deur uit stap begint het wat te spetteren. Ook begin ik te twijfelen aan mijn kledingkeuze. Het is gewoon fris, tegen koud aan. 
•  - 3 km : Bij het Racketcentrum ligt een Kliko midden op het fietspad. Omdat de route er zo langs komt  geef ik hem een gooi opzij. Duidelijk het resultaat van een bruisend avondje stappen. 
•  0 km : Aangekomen bij het clubhuis blijk ik de eerste fietser te zijn. Zelfs Frans is er nog niet. Ik neem een bak koffie. Langzaamaan stromende deelnemers binnen. De verhalen over het Ardennenweekend zijn mild. De Losser moest bij het afrijden van het erf van het huisje al lossen.
• 1,5 km : We zijn net op pad als er "lek" wordt geroepen. Het blijkt loos alarm.
• 14,8 km : Boskoop, de hel voor iedere fietser. Maar gelukkig kom ook hieraan een eind.
• 24,6 km : Sluipwijk. We genieten nu volop van de omgeving. De Reeuwijkse-Plassen. Het is hier nog rustig.
• 32,0 km : We slingeren langs de Vlist, eerst aan de westkant, verderop aan de oostkant. Ook zo'n prachtig stukje Zuid-Holland.
• 42,5 km : Bij Schoonhoven nemen we de pont. Er volgt weer de gebruikelijke discussie of ieder voor zich betaald of in één keer. Het wordt het laatste. Bij het afrijden van de pont lijkt het wel de slag bij Nieuwpoort. Op de kruising is het een weerwar van auto's die niet echt weten waar ze naartoe moeten.
• 43,3 km : Nieuwpoort, het prachtige vestingstadje. We krijgen alle kans om ervan te genieten van een lijnbus kruipt voor ons door het stadje.
• 50,0 km Tienhoven, hier doen we een Rondje om de kerk.
• 51,2 km : Ameide, hier nemen we afscheid van de Lekdijk en slingeren door de polders naar Meerkerk. In de verte zien we een grote grijze wolk, net daar waar wij heen moeten.
• 65,3 km : We zijn op het verste punt. Het is gedaan met voor de wind rijden. Het eerste stuk valt het nog wel mee.
• 69,4 km : We zitten nu op de Lingedijk. Hoe meer we naar het westen rijden hoe harder het gaat waaien. De roep om koffie in het peloton wordt nu al luider.
• 82,3 km : Tijd voor koffie. we worden met open armen ontvangen. Op de bar staat een groot assortiment aan gebak opgesteld wat gretig aftrek vindt bij de groep. Zelfs het gebak wat licht bevroren is word netjes opgewarmd. Hoewel de aankleding wat truttig is en er Nescafé wordt geschonken is het toch een prima plaats om te toeven. Bij het afrekenen weet Jannes er een ongeorganiseerde zooi van te maken. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Net voor we willen vertrekken komt er luid toeterend een stoet vrachtwagens langs. Het tweede deel hoef ik niet meer op kop te zitten. Ik vind het wel best zo. Een senior die later kwam besluit bij ons aan te sluiten.
• 88,5 km : We zitten nu in een echt open polder. Schuilen lukt niet meer. Achterin is het zwaar werken zeker na het passeren van iedere auto waarna we wil met 36 km/u naar voren moeten rijden.
• 98,0 km : De Donk. Mijn favoriete plek in de Alblasserwaard. Bij nieuwelingen vraag ik bij het inrijden van de weg of ze een bergverzet hebben i.v.m. de aankomende klim....
• 101,2 km : DE asfaltstroken. In België en Frankrijk hebben ze de kasseien, in Italië de Strada Bianchi. In de Waarden hebben we de geasfalteerde karresporen en kerkenpaden. Als je vooraan zit, zit je goed. Dat zag ik nu weer van achteren, vele hadden moeite met bij de groep blijven. Gelukkig ditmaal geen tegenliggers.
• 110,0 km Fietspad afgesloten #fail. we moeten omrijden, op zich geen onaardig stuk, maar had men dit niet eerder kunnen aangeven zodat we de route konden aanpassen.
• 113,3 km De tweede pont. Ook hier weet Jannes weer een chaos te scheppen. Tevens ontmoeten we hier een groep Senioren van de 120 km. Zo ver op pad en nog allemaal bij elkaar, ik vind het een wonder.
• 120,5 km : Capelle a/d IJssel. Heerlijk die klinkers op de dijk. Ik laat mijn fiets lekker rammelen. Toch een beetje Gouden Flandrien die ik helaas niet ga rijden.
• 137,6 km : Langs de Rotte heeft de wind vrijspel. Ik zie dat Rien het achterin al zwaar heeft. André jut Peter nog even op door tegen Hendy te zeggen dat hij half drie thuis moet zijn. Voor het einde van de Rotte ligt de groep uit elkaar. Hendy's koppositie is overgenomen door Rob, die samen met peter er een flinke sneer aan geven.
• 145,3 km : Dylan van Baarle komt ons tegemoed achter de brommer. Deze jongen is echt serieus bezig. Maar dat is aan zijn uitslagen ook wel te zien.
• 148,5 km : Het laatste stuk langs de A12 is goed te doen. In de luwte zonder stadse drukte rijden we op het clubhuis aan.
• 153,1 km : Met slechts 4 man (waar was de rest #fail) komen we aan bij het clubhuis en doen we een drankje. het was weer een mooie dag, hoewel ik me best gesloopt voel door de smerige wind.
• 157 km : Thuis. Even bijkomen en nagenieten van de mooie dag.