Het is wat jaren geleden. We gingen met de toen beruchte Junioren een trainingsrondje rijden op een zondagmiddag. Dit had veelal iets te maken met Alcohol de dag ervoor. Zo ook deze zondag ergens in september. Het was droog, de zon scheen en er stond een lekker windje. We besloten om naar de duinen te gaan. Via het Buytenpark reden we richting de Meerpolder. Op de dijk zagen we een fietser, met clubshirt, over zijn fiets gebogen staan. Dichterbij gekomen herkende we Jaap. Jaap was ook één van de Junioren, hoewel hij er een beetje bijhing. Zo reed Jaap niet gesoigneerd rond, van van fiets poetsen was weinig sprake. Jaap was druk bezig met zijn achterband op te pompen. Hij keek blij toen we bij hem stopte en vroegen of we konden helpen. Jaap gaf aan dat zijn pomp niet goed was, hij kreeg geen lucht in zijn band. Ik pakte mijn pomp. Toen nog een Zefal XP3, tot op heden de beste pompen die er bestaan, draaide zijn ventieldopje los, waar ik mijn vinger aan brandde. Jaap gaf een kreet van :
"Moet je die losdraaien?". Jaap al een kwartier staan pompen op een dicht ventiel. De samengedrukte lucht had het ventiel inmiddels goed heet gemaakt. Na een paar slagen was de band van Jaap weer hard en kon hij bij ons aansluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten