Bij de A-groep is er altijd een ritueel voor vertrek. Eerst een discussie over de te volgen route. Er zijn een paar vaste rondjes, zo is er een rondje Kaag, of een rondje Waterweg. Meest tot de verbeelding spreekt misschien wel het "Eigen Rondje". Dit rondje gaat veel over rustige wegen en vrije fietspaden zodat er lekker doorgereden kan worden. Dan volgt de discussie over de snelheid, meestal is er de opmerking "wel rustig beginnen".
Als de groep dan vertrekt voor "eigen rondje" gaat het eerst over de Voorweg. Daar gaat het tempo, omdat de weg zo lekker breed is, over de 35 km/u op Leidschendam aan. Hijgend maar goed opgewarmd fietsen we dan langs de Vliet naar Leiden. Als het niet al te druk is loopt hier het tempo ook op naar 40 km/u. Eenmaal bij Leiden gaat het er wat rustiger aan toe, althans als je geluk heb dan. Eenmaal voorbij de Heineken Brouwerij gaan alle remmen los. Als een stelletje losgeslagen idioten stormen we op Alphen aan. Met goed geluk steken we halverwege nog een proviniale weg over om het vervolgens in Alphen, min of meer gedwongen, rustig aan te doen.
Na Alphen volgt een mooi viaduct over de N11 waar altijd lekker wordt doorgetrokken. Dan volgt er een weg waar je zelfs met een Tourpeloton alle ruimte hebt om lekker breeduit te rijden. Ongemerkt paseren we het dorpje Tempel om bij de A12 aan te komen. Vanaf hier gaat het over het vrijliggende fietspad richting knooppunt Gouwe. Het wegdek is hier soms zo verzakt dat je bij sommige bruggen gewoon wordt gelanceerd.
Na het draai en keerwerk van de Coenecoopbrug ghaat het in vliegende vaart langs de A20 richting Nieuwerkerk. Hier naderen we een laagtepunt, het laagste punt van Nederland. Daarna naderen we Nieuwerkerk aan den IJssel. In het verleden barstte hier een partij sprintgeweld los. Dat was nog met de junioren. Toen hadden we een sprintklassement waarbij de winnaar zoveel punten kreeg als er letters waren in de plaatsnaam. Door hier de sprint te winnen kon je nog wel eens het dagklassement winnen.
Na Nieuwerkerk rijden we dan op Zevehuizen aan, daar ben je dan altijd doorheen voor je er erg in hebt. Langs de Rottemeren rijden we naar de A12. Op het fietspad langs het spoor gaan we naar Zoetermeer. In het verleden moesten we nog stoppen de verkeerslichten van de provinciale weg, maar tegenwoordig kunnen we er doordenderen. Door een weerwar van tunnels kan de finale nu plaatsvinden op het noordelijke fietspad van de A12 of zelfs via Kruisweg en Benthuizen ergens bij het Noord-Aa en dat allemaal non-stop.
Helaas is het nog even wachten op "eigen rondje". Pas als de zomertijd is ingegaan kunne we los. Ik verlang er nu al naar, laat het maar weer komen ik heb er zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten