Gisteravond ging ik weer eens op pad met de MTB-groep. Hendy was aan de beurt om een training te geven. Een conditietraining stond op het programma. Omdat komend weekend de MTB-ers in de Ardennen gaan fietsen was Hendy bang dat de opkomst wel erg laag zou zijn. Daarom plaatste hij een oproep aan Toerders die ook in het bezit zijn van een MTB om ook langs te komen en mee te doen. De Toerders zouden wel eens vaker mogen langskomen bij de MTB-trainingen. Ze weten niet wat ze missen. Ook voor de techniek op de fiets is het voor vele best om eens op de MTB te stappen.
https://twitter.com/FietspaT/status/378186248931655680
Maar nu even terug naar gisteravond. Frans en Michel hadden als Toerders gehoor gegeven aan de oproep en waren van de partij. Ook Patrick en Stefan waren er. Samen met Hendy en mij was dat zes man. Leuk groepje. We vertrokken eerst richting de kleine heuvel, pakte een asfaltpad omhoog en weer omlaag. Ik was duidelijk nog niet warm want ik hijgde als een stoomboot. Na een afdaling pakte we wat stukjes van het parcours die ondanks de regen van de afgelopen dagen goed te doen waren. Daarna staken we over naar de andere heuvels. Waarbij Frans zichzelf verbaasde door gewoon een heuvel omhoog te rijden waar hij voorheen nooit boven kwam. Even raakte we Frans en Patrick kwijt. Frans was naar eigen zeggen weer en over de kop gevlogen en Patrick beweerde dat ze al een paar kilometer van de Wijk & Woudenroute hadden gereden alvorens ze terugkeerde. Enfin. We waren weer compleet en maakte het rondje van Hendy af.
Daarna volgde een tweede soortgelijke ronde. Bij mij liep het allemaal niet even soepel. Het gehijg en gepuf was volgens mij in het hele park te horen. Ok was er van “Ketting naar Rechts” weinig sprake. Daarintegen was er volop sprake van “Ketting naar Links”.
Als afsluiter reden we bij Snowworld omhoog en omlaag waarbij ik iets te harde remde en mijn achterwiel me bijna inhaalde. Ik liet mijn rem los en merkte meteen dat ik weer alle controlle over mijn fiets terugkreeg. Zodoende kwam ik gemakkelijk de afdaling. Dit gaf me weer het vertrouwen terug wat ik na vorige week kwijt was. Omdat de zon al aardig achter de duinen was gezakt besloten we huiswaarts te keren. Dit was niet de echte reden. Iedereen was compleet gesloopt. Frans bood zelfs zijn fiets weer eens te koop aan. Toch hadden we lekker getraind. Op weg naar huis deden we ook nog af en toe lekker gek. Zo moe waren we toch nog niet.
https://twitter.com/FietspaT/status/378225175424008192
O ja, vlak bij huis vroeg en jongetje of we echte wielrenners waren en of we ook in onze broek plaste.
https://twitter.com/FietspaT/status/378224730479661056
Klik op de kaart voor de route
Geen opmerkingen:
Een reactie posten