Vandaag was het alweer mijn derde jacht. Ik hoopte mijn lijn van vorige week, toen ik 4e werd, kon doorzetten. In het clubhuis was het al gezellig druk. Vandaag was ook Frans (van de gouden handjes) aanwezig. Hij had samen met Michel de jacht uitgezet en was met zijn scooter naar het clubhuis gekomen.
Om half tien vertrokken we naar de start die op de zelfde locatie lag als vorige week, maar nu een totaal andere kant uitging. Via de top van de heuvel reden we richting de Intratuin. Ik zat een beetje achterin de groep, zo kon ik het allemaal goed overzien. Al snel was er twijfel. Een zoeker bracht verwarring, hoewel eigenlijk de vervolgpijl al meteen op de kruising stond. Als eerste dook ik het fietspad naar Leidschenveen in. Achter mij duurde het wel even voor er reactie kwam, pas halverwege werd ik door de groep bijgehaald. Een deel van de klassementsrenners was hier meteen het Westerpark ingedoken en miste zodoende al de eerste controle. Net voor Leidschenveen kwam er verwarring bij een zoeker waar tocht echt een stuk land in moesten. Vol klei en modder was ik één van de weinige die het complete lusje had gereden. Dat had dan wel als voordeel dat Frans, die de emmer al kwam ophalen, aangaf dat ik meteen achter de andere aan kon, het lusje stond niets.
Alleen reed ik nu richting Westerpark, al vlug kwam ik in een groepje terecht waar ik voorlopig mee op pad ging. Via bekende paden reden we door het Westerpark en gingen op het Balijbos aan. Ik merkte dat mijn achterband langzaam leegliep. Op de weg was het voorzichtig bochten maken, in het veld kon ik wel zeer makkelijk meekomen, ik reed zelfs de groep voorbij. Bij de Balijbrug was het weer zoeken geblazen, het bleek dat we onderlangs moesten rijden door het gras. Ondertussen kwam mijn vader ook nog voorbij met de jeugd van TV Zoetermeer '77.
Toen we de juiste weg weer hadden gevonden reden we op het houtsnipperpad aan. Inmiddels begon ik steeds op meer op mijn velg te rijden. Ik besloot toch mijn achterband op te pompen en zelf de weg te gaan vervolgen. Na wat zoekwerk reed ik via Langsinghage, waar de witte emmer op een grasstrook stond, naar Bleiswijk.
Inmiddels reed ik weer op mijn velg. Ik pakte mijn pomp maar weer en besloot nu van de route af te wijken. Via de Kruisweg, waar ik alvast tunnel onder het spoor en de A12 door nam reed ik naar het clubhuis.
Daar aangekomen waren de sterke verhalen natuurlijk niet van de lucht. Frustrerend was het wel om te horen dat de winnaar in het groepje zat waar ik ook steeds bij zat, maar ja niks aan te doen. Ik heb wel weer leuke paden ontdekt voor de Oliebollentocht en dat is ook wat waard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten