Net naast het podium

Vandaag mijn 2e Vossejacht van het seizoen gereden. Ik ging al met een goed gevoel richting de jacht, maar dat ik als vierde zou eindigen had ik nooit kunnen dromen. Na vorige week besloot ik vooral zelf te kijken naar de pijlen wat me vandaag meerdere malen goed uitkwam, heel erg goed zelfs.
Binnengekomen in het clubhuis viel me de grote drukte al op, terwijl de weersverwachtingen niet eens zo gunstig waren. Dick van Homoet had vandaag een mooie jacht uitgezet. De start was in het Buytenpark en ging via een stuk land op de Meerpolderdijk aan. Het tempo werd in het peloton werd al meteen hoog opgevoerd. Op de Stompwijkseweg viel het peloton al in vele stukken. Ook de regen kwam nu met bakken omlaag, al met al een echte jacht.

Bij de Kostverlorenweg doken we een stuk veld in waar een wandelaar vol verbazing keek, wellicht realiseerde hij zich niet dat dit ritueel al jaren plaatsvond, al ver voor de huizen hier gebouwd werden. Via Leidscheveen ging het op de Vliet aan, waar nabij Drievliet achter een transformatorhuisje een zinken emmer staat, deze deed vandaag dienst als "Hout". In Rijswijk waren wat  verdwaal lusjes waarna het via de Hoornbrug weer langs de vliet ging. Hier reed ik in de tweede groep[ met een andere ervaren jager, dit had als voordeel dat we op alle kritieke punten goed oplette. Al snel moesten we zoals ik had verwacht een stuk land in langs de A13. Hier werden we al snel gegrepen door het achter ons jagende groepje. Één jager had hier zoveel moeite om recht op zijn fiets te blijven zitten dat hij bijna mij en een kippenboer tegen de grond werkte, iets wat bij de kippenboer tot woede leidde maar mij alleen deed lachen, het hoort er tenslotte bij. Maar misschien had het ook te maken dat de kippenboer bijna in de sloot lag.

Bij Delft was er wat draai en keerwerk om vervolgens aan de overzijde van de Vliet weer richting Rijswijk te gaan. Ditmaal de overzijde van de Hoornbrug en langs de Vliet richting Drievliet. Een pijl wees duidelijk naar het fietspad, toch ging het gros de weg op en miste zo een zoekpijl die een onverhard pad inwees. Hier kwamen we met z'n tweeën te zitten en waren we meteen de kop van de wedstrijd. Op een geluidswal stond Dick ons al op te wachten. Nu was het onverhard langs de A4 naar het TNO terrein. In de verte zagen we twee fietsers rijden, die op een slimme manier hadden afgesneden. Hierbij zat ook de latere winnaar. Samen reden we zo slim mogelijk via Nootdorp en Leidscheveen op Zoetermeer aan. Achter ons zat een groep met snelle jongens flink op ons te jagen. Toch wisten we uit hun greep te blijven. Mijn medevluchter wist als 3e zijn ring over de Vos te schuiven, ik werd hierbij 4e.

Het gaf me weer een goed gevoel en veel vertrouwen. Ondanks dat ik momenteel snelheid mis is dit geen probleem, zelf goed blijven kijken is toch het beste, dat bleek maar weer vandaag.