De Tourfietser

Je kon er de klok weer op gelijk zetten. De Tour-de-France is begonnen en ze kruipen weer uit hun hol, de Tourfietsers. Van die mensen die zien dat de Tour is begonnen en zich ineens herinneren dat ze nog ergens een racefiets hebben staan. Meestal van het model wat in 1985 nog in was. Dan gaan ze op pad. Vaak in een wielertenue van een niet meer bestaande wielerploeg, ik heb ze zelfs in wollen truien zien langsrijden.
Als ze überhaupt een helm op hebben dan staat deze te ver naar achteren. Natuurlijk op een stel gympen met Toeclips en daar gaan ze dan. Vaak weten ze niet waar ze heen moeten en volgen dan gewoon een doorgaande weg terwijl de ervaren fietser de polderwegen of fietspaden pakt. Al snel plakken ze achter een groep en krijgen het idee dat het allemaal niks voorstelt, maar 20 km later breekt het tempo van een groep wielertoeristen ze toch op. Eigenlijk zijn ze dan al te ver van huis en moeten dan, al compleet gesloopt, weer 40 km tegen de wind richting huis.
Of die ander. Die achterom kijkt en een groep fietsers ziet naderen. Hij versnelt en probeert zo voor de groep uit te blijven. De groep past natuurlijk zijn snelheid aan en laat de Tourfietser zo zwemmen tot deze compleet kapot is. Gisteravond deden we het nog om vervolgens er snoeihard over heen te gaan.
Wat ik ook heb meegemaakt, staan ze bij het clubhuis van onze fietsclub om een rondje mee te fietsen. Dan stellen ze de vraag hoe hard we rijden. Als we antwoorden met 30 dan denken ze dat dat de afstand is. Maar we maken ze duidelijk dat we dan zo'n 75 km rijden. De moed zakt ze dan al in de schoenen.
We hebben nog 2,5 week lol voordat deze fietsers weer hun fiets in de schuur opbergt. Als ze de smaak te pakken hebben pakken ze hun fiets in april weer, om mee te doen met de Amstel Goldrace.

Wil je de telling bijhouden: http://twitter.com/#!/search/tourfietser
(iedere wielertoerist die zich tourfietser noemt terwijl hij toerfietser bedoelt hoort er ook bij)