Vandaag is het dan zover, de Ronde van Frankrijk gaat weer finishen op L'Alpe d'Huez. De weg is al dagen lang een bijna 14 km lange camping. Het wegdek is allang niet meer zwart, maar rood, veel wit en blauw. De lokale ondernemers draaien overuren. Al met al, de gekkigheid is compleet. Maar wat maakt deze berg nou zo bijzonder? Wat mij betreft als fietser niks. Ten eerste is het een brede veel te drukke weg. Als je er klimt komt een permanente horde van auto je voorbij. Bijzonder zwaar is de klim ook niet. Het begin is dan even 10% maar dan heb je het ook wel gehad. Het uitzicht is ook niet echt bijzonder. Daarvoor kan je beter de zijwegen nemen. Het meest bijzondere is gewoon de de Ronde van Frankrijk deze berg regelmatig aandoet en er opvallend veel Nederlanders hebben gewonnen, 8 stuks. Daarmee staan we gelijk aan de Spanjaarden die er ook 8 keer hebben gewonnen.
Zelf heb ik de puist 2 keer beklommen. In 2002 en 2003. In 2003 heb ik mijn tijd niet gemeten, toen reed in de Marmotte en was ik gewoon blij dat ik überhaupt boven kwam. Hoewel ik niet eens zo slecht reed want mijn eindtijd van de Marmotte was 8:28 en toen had ik goud. In 2002 had ik mijn tijd wel opgemeten. Toen deed ik er 58 minuten over. Toen heb ik wel wat middelen gebruikt zal ik maar zeggen. We hadden die dag al een rondje van 120 km gereden. Terug op de camping aan de voet van de Alp lieten we het bier rijkelijk vloeien. Tijdens het eten ging de wijn er ook goed doorheen. Toen besloot ik, wellicht dronken, om eens naar boven te fietsen. Het voordeel was dat de weg uitgestorven was, maar dat zal vandaag anders zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten