Gisteravond was ik van plan om met de A-groep mee te rijden. Maar omdat Peter voorrijder was bij de B-groep sloten we daar maar bij aan. En daar was niks mis mee. We reden nu met 10 man, Peter had een leuk rondje bedacht en hield er, mede dankzij de wind, er een stevig tempo in. Een tempo welke de groep goed aan kon. Voor we vertrokken vertelde Peter nog even over zijn belevenissen van de Markermeerclassic welke hij die zaterdag had gereden. Conclusie was dat we volgend jaar met meer leden daaraan moeten deelnemen. Dus Gert Jacobs maak je borst maar nat.
In eerste instantie reden we via de A12 richting de Rotte waarbij we mede door de wind er een stevig tempo in hielden. Ook langs de roeibaan ging het van "dik-hout-zaagt-men-planken" tot we de hoek omgingen en de wind van de zijkant kwam. Toen werd het goed duidelijk hoe hard het waaide. Door de Zuidplas reden we nu op Gouda aan om langs de Hollandse IJssel naar Hekendorp te rijden.
Bij het binnenrijden van Hekendorp lichte het bordje "U rijdt te hard op". En dat terwijl we niet eens zo heel hard reden. Na Hekendorp gingen we recht tegen de wind in naar Driebruggen. Zo midden in de groep leek het wel mee te vallen met de wind. Door de Reeuwijkse-Plassen reden we via de Coenecoopbrug naar Waddinxveen. In Waddinxveen raakte Peter even de kluts kwijt maar met behulp van Michel wisten we de uitgang van Waddinxveen te vinden en stormde op Moerkapelle aan. Daar was het hoog tijd voor een bordjessprint. Althans, dat vond ik. Daarom zette ik even goed aan en wist de sprint met twee vingers in mijn neus te winnen. Dat kwam mede omdat mijn mederijders niet zaten op te letten en veel te laat aan de sprint begonnen.
Na Kruisweg ging eenieder huiswaarts. Met Richard, Rob, Michel en Hendy reed ik over het dijkje richting de Prismalaan. Hendy attendeerde me erop dat er daar een Strava Segment lag. Toen we het dijkje af reden vond Hendy dat we moesten en gaan en uiteidndelijk niet voor niets want op het moment van schrijven ben ik gedeelde KOM op dit stuk. Het ging wel wat moeizaam omdat ik in een iets te zwaar verzet, 53 x 12, vertrok maar toen ik eenmaal op stoom was ging het wel lekker.
Rustig reden we nu naar huis. Bijkomen van de leuke en verrassende rit die me in kilometers best nog meeviel.
Bij het binnenrijden van Hekendorp lichte het bordje "U rijdt te hard op". En dat terwijl we niet eens zo heel hard reden. Na Hekendorp gingen we recht tegen de wind in naar Driebruggen. Zo midden in de groep leek het wel mee te vallen met de wind. Door de Reeuwijkse-Plassen reden we via de Coenecoopbrug naar Waddinxveen. In Waddinxveen raakte Peter even de kluts kwijt maar met behulp van Michel wisten we de uitgang van Waddinxveen te vinden en stormde op Moerkapelle aan. Daar was het hoog tijd voor een bordjessprint. Althans, dat vond ik. Daarom zette ik even goed aan en wist de sprint met twee vingers in mijn neus te winnen. Dat kwam mede omdat mijn mederijders niet zaten op te letten en veel te laat aan de sprint begonnen.
Na Kruisweg ging eenieder huiswaarts. Met Richard, Rob, Michel en Hendy reed ik over het dijkje richting de Prismalaan. Hendy attendeerde me erop dat er daar een Strava Segment lag. Toen we het dijkje af reden vond Hendy dat we moesten en gaan en uiteidndelijk niet voor niets want op het moment van schrijven ben ik gedeelde KOM op dit stuk. Het ging wel wat moeizaam omdat ik in een iets te zwaar verzet, 53 x 12, vertrok maar toen ik eenmaal op stoom was ging het wel lekker.
Rustig reden we nu naar huis. Bijkomen van de leuke en verrassende rit die me in kilometers best nog meeviel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten