Omdat we vandaag niet veel gepland hadden stapte ik maar op de fiets om een trainingsrondje uit mijn diensttijd te doen, een rondje Schietterrein.
Vanaf het vakantiepark sloeg ik rechtsaf en belande meteen in een groepje van de 11 Heuvelentocht vanuit Epe. Ze hadden er een lekker tempo in want ik reed meteen boven de 30 km/u. Het viel niet niet mee op de hybride met gewone kleding en een paar gympen maar toch lukte het me om in de groep te blijven. Ik kreeg zelf een duwtje in de rug als aanmoediging.
Bij het viaduct over de A28 werd zo te zien een gebruikelijk sprintje afgewerkt. Even verderop werd duidelijk bewust van de route afgeweken. Later werd me duidelijk waarom, er werd een extra lusje door een villawijk afgewerkt. Op zich mooi maar ik kon begrijpen dat ze dit oversloegen. Even verder was een splitsing van afstanden. Daar ging ik de mist in want ik reed meteen richting Heerde maar ik wilde ook nog even langs de heuvels van Hattem. Gelukkig gingen de langere afstanden ook richting Hattem zodat ik de bordjes nog even kon volgen en wellicht wat nieuws ontdekken.
In Hattem ging de route bijna het zelfde als ik had gepland. Bij de Leemculle ging het nog rechtdoor in plaats van rechts naar Heerde wat een voor mijn onbekende klim opleverde. Daarna ging het zoals gepland op de Dellen aan. Een mooie rechte weg door het bos waar je lekker kilometers lang kan doortrekken.
Aan het einde ging ik rechtsaf daar lag de Woldberg voor me, of de Knobbel zoals ze hem hier ook wel noemen. Vroeger was dit mijn finale, dan liet ik me lekker uitrijden tot de LKol Tonnetkazerne. Nu reed ik nog door via ‘t Harde door de bossen en weilanden naar het vakantiepark.
Het ging allemaal best aardig, zeker gezien het feit dat ik de nodige wielertoeristen achter me liet. Ook was het weer leuk om na 20 jaar weer eens door mijn oude trainingsgebied te fietsen.
http://app.strava.com/activities/77107297
Vanaf het vakantiepark sloeg ik rechtsaf en belande meteen in een groepje van de 11 Heuvelentocht vanuit Epe. Ze hadden er een lekker tempo in want ik reed meteen boven de 30 km/u. Het viel niet niet mee op de hybride met gewone kleding en een paar gympen maar toch lukte het me om in de groep te blijven. Ik kreeg zelf een duwtje in de rug als aanmoediging.
Bij het viaduct over de A28 werd zo te zien een gebruikelijk sprintje afgewerkt. Even verderop werd duidelijk bewust van de route afgeweken. Later werd me duidelijk waarom, er werd een extra lusje door een villawijk afgewerkt. Op zich mooi maar ik kon begrijpen dat ze dit oversloegen. Even verder was een splitsing van afstanden. Daar ging ik de mist in want ik reed meteen richting Heerde maar ik wilde ook nog even langs de heuvels van Hattem. Gelukkig gingen de langere afstanden ook richting Hattem zodat ik de bordjes nog even kon volgen en wellicht wat nieuws ontdekken.
In Hattem ging de route bijna het zelfde als ik had gepland. Bij de Leemculle ging het nog rechtdoor in plaats van rechts naar Heerde wat een voor mijn onbekende klim opleverde. Daarna ging het zoals gepland op de Dellen aan. Een mooie rechte weg door het bos waar je lekker kilometers lang kan doortrekken.
Aan het einde ging ik rechtsaf daar lag de Woldberg voor me, of de Knobbel zoals ze hem hier ook wel noemen. Vroeger was dit mijn finale, dan liet ik me lekker uitrijden tot de LKol Tonnetkazerne. Nu reed ik nog door via ‘t Harde door de bossen en weilanden naar het vakantiepark.
Het ging allemaal best aardig, zeker gezien het feit dat ik de nodige wielertoeristen achter me liet. Ook was het weer leuk om na 20 jaar weer eens door mijn oude trainingsgebied te fietsen.
http://app.strava.com/activities/77107297
Geen opmerkingen:
Een reactie posten