Halverwege de middag zakte we af naar het zuiden. Das weer eens wat anders ‘s morgens bij nacht en ontij weg te gaan. Aangekomen in Middelrode was het al een gezellige drukte. We parkeerde de auto’s kleedden ons om en reden om een school heen waarbij we meteen op het parcours zaten, wel in tegengestelde richting, dat dan weer wel. Door vrijwilligers werden we netjes de goede kant op gestuurd en kwamen zo, via het startpodium bij de plek waar we de startnummers konden ophalen. Op de startlijst stonden we netjes vermeld met Zoeterminder! Er wachte ons nog een verassing, Nico en Gieneke waren ook naar het zuiden afgereisd om ons aan te moedigen, dat was erg leuk.
Inrijden (foto : nnofferman)
Het parcours
Nadat we alles hadden ontvangen gingen we op pad om het parcours te verkennen. Vanaf het podium ging het slingerend over een grasveld en via een stapel pallets via een lang stuk weg naar een woonwijkje. Daar moesten we door een speeltuin waarbij je een bak van zo’n 40 cm in moest duiken wat wel even spannend was. Daarna volgde een schans om de bak weer uit te komen, dit leverde geen probleem op. Langs een soort zandbak waar je ook doorheen mocht ging het weer op een straat aan om vervolgens achter KIVADA een paardensport met zand in te duiken. Dit was best nog lastig. Daarna ging het langs KIVADA naar de voorkant waar je eerst een platte wagen op moest rijden om vervolgens via een stapel pallets aan de andere kant weer naar beneden te gaan. Dit was best nog lastig. Eelco die na tijden weer eens op zijn MTB zat had het er best lastig mee. Vervolgens weer een stuk straat met een leuke springplank waar je lekker overheen kon vliegen. na wat slingers tussen dranghekken volgde er een zandbak waar op zich wel doorheen te rijden viel. Die Brabo’s moeten alleen leren dat er naast een lading zand ook een plas van zout water hoort te leggen, met daarin haring en daarboven schijtmeeuwen. Via de finishlijn reden we naar een grasveld, of wat daar dan van over was om vervolgens een schoolplein onveilig te maken, maar het grut had toch vakantie. Tenslotte reden we naar het startpodium waar we overheen mochten.
De race
Nadat we keer of twee over het parcours hadden gereden was het tijd voor de wedstrijd. Ninko riep de renners één voor één naar voren. Hoewel hij deed een poging want veel verstonden we er niet van, dat lag niet aan het Brabants wat gesproken werd maar meer aan de geluidsinstallatie die niet vergenoeg reikte. Wat we wel zagen was de bordeelsluipers die Ninko aan had, zeker in combinatie met de groene sokken.
Ik stond met Hendy op de tweede rij, dat was wel lekker. Eelco en Ronald stonden meer achteraan en konden zo de bende goed overzien. Na het startschot vlogen we als een stel losgeslagen, schuimbekkende idioten weg. Ik verloor al meteen een lading plaasten maar vond het wel goed zo. We reden naar het grasveld bij het schooltje wat nu één grote stofbende was. Je zag geen ene reet meer. Op het schoolplein was het effe douwen, maar dat ging me goed af, dat doen we met de Vossejacht ook als we vijf man breed een steegje in duiken. Halverweg de eerste ronde zat ik een beetje bij de mannen van mijn niveau. Hendy zat lekker vooraan de boel op stang te jagen, en Ronald zat niet zo gek ver achter me. Van Eelco vermoed ik dat hij nog even bij de kroeg is blijven hangen, zo ver reed hij achter.
Ronde na ronde kwam ik lekker in mijn ritme. Op het lange rechte stuk lieten de meeste het lopen terwijl ik daar de gaskraan even lekker opendraaide. Opvallend was dat de meeste renners door de zandbak moesten lopen terwijl ik er relatief makkelijk doorheen kwam. Had wellicht wat met mijn gewicht te maken, ik zakte lekker door het zand zodat ik weer lekker op de straatstenen reed.
Toch komt aan al het leuke ook een end. Dat bleek wel toen er met de bel werd gebeld. Nee het was geen ijsboeâh, maar het signaal voor de laatste ronde. Ik gaf nog even lekker gas en wist nog drie man voor me in te halen, dat gaf een lekkâh gevoel. We bekeken nog effe de huldiging gingen ons vervolgens opfrissen om daarna naar de grote mannen te kijken. Ondertussen scoorde we een vette bek en genoten van de strijd die werd geleverd door niet de minste namen. Micki van Empel, Patrick van Leeuwen en Jeroen Boelen streden voor de overwinning terwijl ook Bart Brentjes effe liet zien dat hij het fietsen nog lang niet verleerd is. Ook in het publiek stonden wat beroemd heden, Gerben de Knegt kwam kijken wie zijn opvolger werd en Lars Boom kwam ook een blik werpen.
We waren het er unaniem over eens. Dit was een pracht evenement. Waar ze ons volgend jaar weer kennen verwachten. Dan komen we met meer leipo’s. En of we ooit in Zoeterminder een StraatRace krijgen, ik weet het niet. We willen wel en de mogenlijken zijn er genoeg. Maar als we ergens een stapel pallets neerleggen dan staan ze een uur later al in de fik. Ook de gemeente is natuurlijk ook niet zo’n fan van laagdrempelige activiteiten.
klik op de kaart voor de race
Geen opmerkingen:
Een reactie posten