Na wat knutselwerk was mijn Schouten MTB rijvaardig en ging ik op pad voor een testritje. Meteen ook maar eens van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens te kijken of ik wat nieuwe paden kon ontdekken en om te kijken hoe andere oude paden er bij lagen.
Ik reed op mijn gemak richting het Buytenpark, ik had niet het idee om het parcours te rijden maar er wel een stukje van mee te pakken. Op de heenweg merkte ik dat de kleinste tandwieltjes achter niet echt lekker liepen, toch was de derailleur wel goed afgesteld, dat worden dus toch nieuwe tandwielen. In het Buytenpark aangekomen nam ik wat heuveltjes, in de eerste afdaling stond een paal midden op het parcours met daarom een rood-wit lint en een briefje, door de snelheid zag ik niet wat er op het briefje stond. Even verder was er nog zo’n paal met daaromheen een vierkant en rood-wit lint. Op het briefje stond “Pas op! spelende kinderen”. Wat! ik moet oppassen? terwijl men midden op het parcours in een afdaling, na een bocht uit het zicht en speelplek voor kinderen inricht? Is dit niet een beetje de omgekeerde wereld?
Ik besloot nog even de lange helling te nemen. Maar hier bleek ook voor mijn middenblad versleten te zijn waar ik nu pas achter kwam bij het krachtzetten. Dat werd dus niks. Ik zette koers richting het Westerpak, nam een stuk ruiterpad wat prima ging, speelde nog wat op de oprit van de toekomstige Jan Waaijerbug en reed zo richting Leidscheveen.
Na de heuvel daalde ik af en reed verder langs het spoor richting de de Veenweg. Hoewel ik
hier in het verleden wel eens vaker had gereden maar kon niet herinneren dat dit nog een best lang stuk was. Leuke aanwinst die prima in de Wijk & Woudenroute is in te passen dor niet over de Voorweg te rijden maar via het Westerpark en Roeleveen. Nabij het ADO station keek k of het te doen was om de groenstrook langs de A4 te rijden, op zich is het wel te doen maar aan het einde moet je weer terug, daarom liet ik het maar voor wat het was en reed over de fietsbrug over de A4 en zag aan mijn rechterhand het oude fietspad en een groenstrook met een pad. Dit pad ging rond over een eiland waardoor ik weer daar uitkwam daar waar ik begonnen was, leuk voor een Vossejacht. Ook het fietspad liep niet meer door na de verbreding van de A4, zelfs op de MTB was er geen mogelijkheid.
Op de weg reed ik nu naar Leidschendam, zocht nog even naar een mogelijke doorgang naar een groenstrook maar moest toch de bekende weg nemen. Dit is op zich een leuk strookje wat ook prima is op te nemen als je de Wijk & Woudenroute rijdt. Hoewel je direct langs de geluidsscherm van de A4 rijdt is het een leuke track door een bos.
Aan het einde volgde ik weer een stukje van de Wijk & Woudenroute. Het eerste stukje door het Leidschendammerhout was nog wel te doen, het tweede deel was volledig dichtgegroeid waardoor ik me even op wat voetpaden begaf, maar zo druk was het nu ook niet met voetgangers. Vanaf de Kniplaan nam ik eerst het stuk langs het geluidsscherm van de A4 om vervolgens de rest van de Wijk & Woudenroute af te werken.
Dit ging wel erg lekker, de ondergrond was goed hard waardoor ik lekker kon doorstampen. Inmiddels liep het al tegen negenen en reed ik via Zoeterwoude en langs de Zoetermeerseplas weer op huis aan. Even dacht ik er nog aan om over het strand te gaan rijden, maar ik denk dat het daar nu te druk voor was. Ik moet nog wel wat knutselen aan de fiets voor ik ermee naar Mirroi kan, maar dat komt goed.
 |
Ik reed op mijn gemak richting het Buytenpark, ik had niet het idee om het parcours te rijden maar er wel een stukje van mee te pakken. Op de heenweg merkte ik dat de kleinste tandwieltjes achter niet echt lekker liepen, toch was de derailleur wel goed afgesteld, dat worden dus toch nieuwe tandwielen. In het Buytenpark aangekomen nam ik wat heuveltjes, in de eerste afdaling stond een paal midden op het parcours met daarom een rood-wit lint en een briefje, door de snelheid zag ik niet wat er op het briefje stond. Even verder was er nog zo’n paal met daaromheen een vierkant en rood-wit lint. Op het briefje stond “Pas op! spelende kinderen”. Wat! ik moet oppassen? terwijl men midden op het parcours in een afdaling, na een bocht uit het zicht en speelplek voor kinderen inricht? Is dit niet een beetje de omgekeerde wereld?
Ik besloot nog even de lange helling te nemen. Maar hier bleek ook voor mijn middenblad versleten te zijn waar ik nu pas achter kwam bij het krachtzetten. Dat werd dus niks. Ik zette koers richting het Westerpak, nam een stuk ruiterpad wat prima ging, speelde nog wat op de oprit van de toekomstige Jan Waaijerbug en reed zo richting Leidscheveen.
Na de heuvel daalde ik af en reed verder langs het spoor richting de de Veenweg. Hoewel ik
hier in het verleden wel eens vaker had gereden maar kon niet herinneren dat dit nog een best lang stuk was. Leuke aanwinst die prima in de Wijk & Woudenroute is in te passen dor niet over de Voorweg te rijden maar via het Westerpark en Roeleveen. Nabij het ADO station keek k of het te doen was om de groenstrook langs de A4 te rijden, op zich is het wel te doen maar aan het einde moet je weer terug, daarom liet ik het maar voor wat het was en reed over de fietsbrug over de A4 en zag aan mijn rechterhand het oude fietspad en een groenstrook met een pad. Dit pad ging rond over een eiland waardoor ik weer daar uitkwam daar waar ik begonnen was, leuk voor een Vossejacht. Ook het fietspad liep niet meer door na de verbreding van de A4, zelfs op de MTB was er geen mogelijkheid.
Op de weg reed ik nu naar Leidschendam, zocht nog even naar een mogelijke doorgang naar een groenstrook maar moest toch de bekende weg nemen. Dit is op zich een leuk strookje wat ook prima is op te nemen als je de Wijk & Woudenroute rijdt. Hoewel je direct langs de geluidsscherm van de A4 rijdt is het een leuke track door een bos.
Langs het geluidsscherm
Aan het einde volgde ik weer een stukje van de Wijk & Woudenroute. Het eerste stukje door het Leidschendammerhout was nog wel te doen, het tweede deel was volledig dichtgegroeid waardoor ik me even op wat voetpaden begaf, maar zo druk was het nu ook niet met voetgangers. Vanaf de Kniplaan nam ik eerst het stuk langs het geluidsscherm van de A4 om vervolgens de rest van de Wijk & Woudenroute af te werken.
Dit ging wel erg lekker, de ondergrond was goed hard waardoor ik lekker kon doorstampen. Inmiddels liep het al tegen negenen en reed ik via Zoeterwoude en langs de Zoetermeerseplas weer op huis aan. Even dacht ik er nog aan om over het strand te gaan rijden, maar ik denk dat het daar nu te druk voor was. Ik moet nog wel wat knutselen aan de fiets voor ik ermee naar Mirroi kan, maar dat komt goed.
Klk op de kaart voor de route
Geen opmerkingen:
Een reactie posten