Nieuwsgierigheid

De weersverwachting voor vandaag was niet van dien aard dat je op de fiets zou springen om eens een lekker rondje af te werken. Toch sprong ik op de fiets om een lekker rondje af te werken. Ten eerste was ik nieuwsgierig of je nou een rondje om de golfbanen in het Bentwoud kon rijden en ten tweede was het wel lekker om even en rondje op de MTB te rijden in aanloop naar de Vossejacht die aanstaande zondag start.

Effe trainen voor de Vossejacht http://t.co/wgWcw9azpQ
— Patrick Coers (@FietspaT) November 1, 2013

Terwijl ik op mijn fiets stapte regende het ligt, maar de kou viel wel mee. Dit kan ook te maken hebben met het feit dat ik me behoorlijk (lees “te”) dik had aangekleed. Eerst reed ik de wijk uit en ging via Oosterheem naar Benthuizen om vervolgens bij Benthorn richting het clubhuis van de Golfers te rijden. Wat onwennig reed ik over het parkeerterrein en kwam zo op een grindweg waarvan er wel meer in het Bentwoud zijn. Een beetje bedoelt voor het werkverkeer en als wandelroutes, maar ook prima te doen als fietspad. De wegen zijn breed genoeg dus je hoeft elkaar niet in e weg te zitten. Zoals ik al vermoede ging deze weg met een lus om de golfbanen heen en kwam uit bij een stukje bos waar ik al eens eerder doorheen heb gereden. Officieel zal dit wel voetpad zijn, maar het is te ver van parkeerplaatsen om voetgangers tegen te komen.

Modderpad in het Bentwoud

Na dit pad reed ik, via wat voetpaden, richting het Bentwoudpad. Vanaf daar reed ik wat meer oostwaarts want daar had ik bij het voorbijfietsen regelmatig fietssporen over een stuk grasland gezien. Deze volgde ik waarbij ik uitkwam op een betonplaten pad, vol met modder. Het is duidelijk herfst. Ik fietste deze af en kwam toen uit bij de achterkant van een boerderij. Na wat verder zoeken moest ik concluderen dat er geen doorsteek is naar de N209. Ik reed weer terug naar waar ik het land was ingegaan en vervolgde het stuk door het bos waar ik net uit kwam. Eerst volgde ik een verharde weg en later dook ik het land in en volgde een “karrespoor” en kwam zo weer uit bij een bekende weg waarna ik naar de Bentwoudbrug reed.
Via wat stukken langs de HSL reed ik richting de Australiëweg waar ik had gezien dat je over een dijkje kon rijden. Dit was een prima ontdekking. Bij terugkomst zag ik alleen op Strava dat ik niet de eerste was die er overheen was geweest, de MTB groep was me al voor geweest.

 Een paar arbeiders die bezig waren met bomen planten keken lachend hoe ik over het dijkje reed. Ze vroegen of ik niet verdwaald was. Nou ik was absoluut niet verdwaald, dit was een prima ontdekking. Lachend riepen ze “En hup, nu door”. Aan het einde begreep ik humor, er was een grote plas waar ik doorheen moest, maar dit was uiteindelijk goed te doen.
Tenslotte nam ik nog wat bekende paden langs de Oostweg en Australiëweg. Waarbij ik nog een grappig lusje ontdekte bij Seghwaert, wellicht iets voor een Vossejacht. Even wierp ik nog een blik bij het “Pastoorsbos” wat volgens mij niet meer is dan een paar bomen achter een begraafplaats, wat vermoedelijk, geheel naar Zoetermeerse traditie weggekapt zal worden. We zullen hier eens iets ouds en moois in eren houden.
Thuisgekomen moest ik concluderen dat dit korte ritje me weer een hoop had opgeleverd. En nu maar op naar zondag, de Vossejacht.