Vandaag is rood

Dat het raar kan lopen met een Vossejacht is oud nieuws. Zo bakte ik er vorige week niks van, maar dat was vandaag wel anders. Door oplettendheid was ik afgelopen zondag tweede. Als van ouds werd 's morgens in het clubhuis de jacht van de week ervóór geëvalueerd op af en toe eigenzinnige wijze. Na de gebruikelijke prijsuitreiking waarbij niet alleen de winnaar Marco in het zonnetje werd gezet, mocht ook Rob in de Fietskledingvoordeel.nl doos graaien omdat hij een andere jacht was gaan volgen.

Klokslag vijf-over-half-tien reden we naar de start. De start was bij de Burgermeester Waaijerbrug waar Dick had verzonnen dat we een lusje over de brug mochten rijden waarbij een hek ineens in horizontale toestand verder door het leven moest. Daarna ging het vol gas via Leidscheveen en Roeleveen naar de A12. Door de vele zoekpijlen bleef het peloton lang bij elkaar. Dat was voor de langzamere rijders wel prettiger wan dan reden ze ook eens een keer wat langer in de groep. Maar eenmaal voorbij Zoetermeer werd ter hoogte van de HSL toch de slag geslagen. Een zoekpijl zorgde voor een breuk in de groep die best aanzienlijk was. Natuurlijk zat ik weer achterin en begon hem te knijpen, toch niet weer?

De juiste route was richting de Hoefweg en niet onder de HSL door. Bij de Hoefweg gekomen ging het onder de A12 door en aan de andere kant weer op Zoetermeer aan. Halverwege stond Henk sr. die daar alleen maar was neergezet om verwarring te zaaien wan de bedoeling was dat we daar het land uit moesten komen, de pijl stond er goed vet op. We reden door naar Siemens om daar het land in te duiken waarbij het duidelijk was dat de andere groep een grote voorsprong had. Over het grasveld langs Siemens, via de Bleiswijkseweg reden we over het braakliggende terrein weer op Henk Sr. aan. Dit alles zonder controleposten. Het was duidelijk. Bij deze jacht had je niet snelle benen nodig maar een paar goede ogen en verstand. Dat bleek al niet veel later. Toen we weer bij de Hoefweg kwamen stond daar een zoekpijl. Links richting Kruisweg en rechts weer onder de A12 door. Eerst reden we links waar de vervolgpijl pas na de kruising stond. Wel op zo'n manier dat het duidelijk was bedoeld om de niet oplettende jager hierheen te lokken. Toen we om keerde zagen we Martijn al naar een trap rijden de brug op. Daar stond Dick, foto's te maken met naast zich de rode emmer waas nog geen knijpers inzaten. Het zag er voor ons ineens heel goed uit. De complete kopgroep had deze controle gemist.

Naar de rode controle

Via de Kruisweg, langs de Rotte, waar een enkeling zich iets aantrok van een bord "doodlopende weg" reden we op het Bentwoud aan. Jules was niet meer te houden. In zijn hoofd waren de titels voor het stuk van Douwe al de boventoon aan het voeren. Maar zoals ik al zei, het was wel een kwestie van opletten. Na wat geharrewar door Oosterheem kwam ik alleen met Antoon te zitten. Dit was niks erg. Al helemaal niet toen we door Benthuizen reden en Antoon blindelings de route wist. Met zijn tweeen kop over kop denderde we op Gelderswoude aan, reden door de Weipoort naar Zoeterwoude. Inmiddels was wel mijn zadel wat losser gaan zitten, maar gelukkig bleef deze wel enigzinds vastzitten. Bij Zoeterwoude had Dick een leuk doorsteekje verzonnen welke nog wel voor wat verwarring zorgde. Maar de groep achter ons wist toch het gat niet te dichten. Omdat we nog steeds in het bezit waren van 3 knijpers was het bij iedere kruising of pad goed opletten. Zoals verwacht stond bij Stompwijk nog wat. De blauwe controle kon je gweoon niet missen maar Dick had een listig lusje gemaakt waar de groene controle stond welke niet iedereen had. Dick melde ons dat we voor plaats 5 reden.

Met Antoon bij de laatste controles

Op de Meerpolderdijk werkte Antoon en ik nog steeds samen, hoewel Antoon wel het tempo verhoogde en ik niet kon volgen. Net voor het Buytenpark moesten we links de dijk op. Ted die te ver was gereden ging net voor onze neus het land in terwijl daar in de verte Gerwin reed. Ik dook als laatste het land in maar wist al snel Antoon en Ted in te halen. Helaas kon ik Gerwin niet meer bijhalen, hoewel hij bijna de vos voorbij reed. Uiteindelijk maakte dit voor de uitslag niet veel meer uit want wat bleek, ik was deze jacht als tweede geëindigd. Dat was een prima opsteker. Alleen Henk Gijzenbergh moest ik voor me laten gaan. Voor Henk was dit al zijn tweede overwinning in dit prille seizoen.