Gisteren was het uitstekend weer om met de racefiets op pad te gaan. Gewoon de benen eens lekker lang een hoog tempo te laten draaien. Eens kijken of ik het tweede deel van de Vossejachtcompetitie wel er wat van kan bakken. Al kan ik maar tot het einde in de kopgroep mee want momenteel mis ik gewoon snelheid. Niet zozeer in het land, dat gaat wel goed maar op de weg kan ik er gewoon niet aanhangen. Daarom pakte ik maar mijn racefiets en vol goede moed vertrok ik richting het Noord-Aa om met een lekker hoog beentempo richting Gelderswoude. Maar eenmaal voorbij Gelderswoude was het alweer over. Ik begon mijn benen al te voelen. Rustig reed ik via Bent naar Benthuizen om verder langs de Hoefweg op de Kruisweg aan te gaan.
Op de brug deed ik niet eens moeite om snel omhoog te rijden. Bang dat ik me zou opblazen. Toen ik eenmaal langs het spoor weer op Zoetermeer aanging reed ik wel weer een hoger tempo. Dit wist ik redelijk vol te houden toen ik richting Berkel ging. In eerste instantie nam ik de Noordeindseweg, maar later draaide ik om, om het nieuwe fietspad langs de N470 te nemen. Tussen de kassen door waar ik lekker in de luwte reed ging ik op het Balijbos aan. Ik had al een tijdje niet meer de snelheid in beeld op mijn fietscomputer. Dat werkte wel rustgevend. Nu reed ik echt op gevoel. Niet hijgen en stress om boven een bepaalde snelheid uit te blijven.
Ik nam een ommetje door het Balijbos en via de Balijbrug om het Westerpark heen. Over hogtemeters gesproken, ik nam ook de kersverse Jan Waaijerbrug in de hoop dat er voor Strava nog een KOM in zat, maar helaas. Ik moest nog even wennen aan hoe het fietspad in aanloop naar de brug liep, maar ik ben er nu achter dat je gewoon in volle vaart deze bochten kan nemen. Dus de volgende keer beter.
Na dit "klimgeweld" reed ik naar het Buytenpark voor de Kraalpas. Dit ging best aardig. Ik kreeg het gevoel dat ik nu op temperatuur was. Om de training compleet te maken pakte ik de Stompwijkseweg ook nog mee. Handen losjes op het stuur over de klinker rammen. Hier wist ik, zonder dat ik er mee bezig was nog een PR uit te halen.
het laatste stuk ging ik door de Geerpolder en om het Noord-Aa weer op huis aan. Eigenlijk ging het best prima nu. Dat zal ook wel te maken hebben met het lekkere zonnetje dat scheen. Hoewel het met het natte wegdek wel af en toe oppassen was in de bochten vanwege klei en andere smeurie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten