1e Aalsmeerder Vossejacht

Na het succes van de 1e Hoofddorper Vossejacht vorig jaar togen we dit jaar naar Aalsmeer voor een Vossejacht "buiten de deur". John had daar samen met Martijn een jacht uitgezet. De startplaats was de winkel van Martijn. Maar eerst moest er verzameld worden. In het donker reed ik naar het clubhuis. Onderweg leek het wel steeds kouder te worden. Ik had niet gecontroleerd of ik überhaupt mijn handschoenen had meegenomen. Maar met de verwachte 8℃ was dat niet echt nodig, hoewel ik daar nu anders over dacht. Eigenlijk was ik wel een beetje blij dat ik niet op de fiets naar Aalsmeer was gegaan. Hoewel dat met zo'n 40 km niet echt ver is.

Eens kijken hoe dat is, zo'n Vossejacht rijden in Aalsmeer #ZoekDeVos
— Patrick Coers (@FietspaT) 5 januari 2014

Aangekomen bij het clubhuis stonden er al enkele mannen te wachten. Ik laade mijn fiets in de bus van Henk Gijzenbergh en nestelde me zelf in de auto van Nico en zo gingen we op Aalsmeer aan. Daar aangekomen was het al een drukte van belang. Knijper Henkie zat al samen met Frans klaar bij het inschrijfbureau. Dat het druk was bleek wel uit het feit dat ik nummer 29 kreeg. Ondertussen had Martijn het druk met koffie zetten. Vol spanning keek hij naar de het koffiezetapparaat. Zou deze het wel overleven? Die stond namelijk aardig wat overuren te draaien. Klokslag half tien nam Jules het woord. Eerst waren er de nieuwjaarswensen. Daarna de prijsuitreiking waarbij Stefan een op maat gemaakt kampioenstruitje kreeg. Helaas voor Jules ging het "minuut gratis winkelen" niet door. Hij was expres nog lek gereden om op plek 21 te komen. Na deze gebruikelijke onzin gingen we op pad.

Ik ben klaar voor de 1e Aalsmeerder Vossejacht (@ fietsvoordeel w/ @harrygijzen) http://t.co/DXTEwG5Ppv
— Patrick Coers (@FietspaT) 5 januari 2014

De start was op een onverhard dijkje. Via wat woonwijken reden we naar het oude station van Aalsmeer. Daar sloegen we linksaf richting Kudelstaart. De groep bleef aardig bij elkaar. Men durfde hier niet echt gas te geven. Reden zal wel de onbekendheid van het gebied zijn. Na Kudelstaart ging het richting Leimuiden. Halverwege sloegen we linksaf een stuk land in. Hier reden we over een kilometers lange dijk. Halverwege moesten we nog over een hek met prikkeldraad. Erik dacht slim te zijn en gebruik te maken van een opstapje voor voetgangers. Dit opstapje was niet zo best onderhouden en viel op de grond. Met Erik erbij.


Na dit stuk land lag het peloton aardig uit elkaar. In plukjes reden we op Bilderdam aan. Terwijl ik aan de kopgroep hing reden we het jaagpad op. Dit pad staat ook wel bekend als "Door de keuken". Ik moest de kopgroep laten gaan. Achter me kwam Aad die er voorbij wilde. Ik gaf aan dat hij verderop er langs kon, daar is het breder. Vol verbazing vroeg hij of ik hier bekend was. Tja dat kun je wel stellen.

Is die @svsteekelenburg gewoon de KOM op het jasgpad: http://t.co/C3l8wJqkpN — Hobbelen over het schapenpad #kutjacht
— Patrick Coers (@FietspaT) 5 januari 2014

Met nog steeds in het bezit van alle knijpers en bijna 20 km op de teller reed ik Uithoorn binnen. Nu was het opletten. Ergens moest hier toch wel een buurtje zijn waar één of meer controles staan. Dat is tenslotte het handelsmerk van zowel John als Martijn. Net voorbij het centrum kreeg ik gelijk. Een zoekpijl bracht me aan kop van de koers. In dit buurtje hadden de uitzetters in totaal 4 emmers weggezet tussen een wirwar van lusjes en zoekers. Nu was het zaak om zelf op de pijlen te letten. Dat was maar goed ook want lang niet iedereenvhad hier alle controles omdat men meer naar elkaar keek dan naar de pijlen. Maar met mijn ervaring wist ik alles goed af te ronden en kon vervolgens vol gas langs de Amstel richten Nes.


Bij Nes verliet de route de Amsteldijk. Via een stukje fietspad gingen we een stuk land in die er niet om loog. Toch wist ik iets van mijn achterstand hier weg te werken. Toen we het land uitkwamen ging het langs Amstelveen richting Aalsmeer. Bij het Schinkelbos mochten we nog door een stuk land waar 2 controles stonden. Duidelijk was dat we hier later weer langs moesten. Na de eerste controle kwamen Dick en Jan vanuit tegengestelde richting. Ze waren na de laatste controle omgekeerd. Dit hadden ze beter niet kunnen doen want de terugweg ging over een goed berijdbaar schelpenpad in plaats van een modderig stuk land.


Na de laatste controle wist ik dat de vos niet meer ver kon zijn omdat ik de auto van John al had zien staan. Via een dijkje ging ik op de vos af waar ik als iets van 18e aankwam. Toch wist ik beslag te leggen op de 8e plek. Dat was een mooie uitslag omdat ik op de weg gewoon snelheid mis. Maar ondanks dat heb ik heerlijk gereden en er een goed gevoel aan over gehouden.