AD6 Vossejacht

Afgelopen zondag was het dan zover, de langverwachte AD6 Vossejacht. Door middel van een speciale Vossejacht zou er geld opgehaald voor Frans & Frans die gaan deelnemen aan Alp d'HuZes. Via diverse sociale media was er de nodige reclame gemaakt en niet geheel zonder resulaat. Omstreeks 10 uur puilde het clubhuis uit. Zo'n 60 man en vrouw had zich opgegeven voor dit evenement. Dit waren niet lauter de Vossejagers, die met een sterk team vertegenwoordigd waren, maar ook de Toerders, MTB-ers, enkele jeugdleden en Randoneurs wilden wel eens proeven aan deze vorm van fietsen. Ook was er vanuit Nutricia een aardige afvaardiging gekomen. Na een woordje van Ronald vertrok ik met 60 man in mijn kielzog naar de start van de jacht die nog geen 200 meter van het clubhuis was. Aan de ene kan gelukkig maar hoewel me het ook best leuk leek om eens met zo'n sliert mensen door de stad te rijden. Vanaf de start, op de parkeerplaats bij het clubhuis ging het meteen richting de heuvel. Toevallig passerende auto's werden in de kant gedrukt door de massa fietsers die ineens op hun afkwamen. Eelco, die wat voorkennis had nam niet het pad over de heuvel, maar het pad onderlangs, dat leverde hem meteen een leuke voorsprong wat bij het Westerpark alweer teniet was gedaan. Langs het Sprinterpad ging de gaskraan echt open. Met hangen en wurgen wist ik me vooraan te nestelen. Ook Hendy, een niet jager was vooraan te vinden, een plek waar hij tot het einde bij wist te blijven, zelf moest ik het door me wat korte nachtrust al vlug opgeven en reed in min eigen tempo verder. Hierdoor wist wat MTB-ers op weg te helpen bij het nodige zoekwerk rondom de Stationsstraat en zo hadden ze in ieder geval 3 controles. Vanaf Silverdome liet ik de groep voor dat wat het was, ze hadden het spelletje in ieder geval door en met name de dames hadden er al veel lol in. [caption id="" align="aligncenter" width="500"] Op zoek naar 2 controles[/caption] Langs de Oostweg, waar later bleek, Antoon de sloot in was gereden en kopje onder ging ging het via de Edisonstraat en Zegwaardseweg richting Benthuizen, hier had ik wat voorkennis waardoor ik ondanks de zoekers er een lekker tempo in kon houden en zo de nodige weer inhaalde. Langs het Noord-Aa, waar ik weer eens niet opletten en zo over de kop ring vanwege een diepe greppel ging het naar het geertje. Hier miste we de gele controle terwijl deze gewoon langs het fietspad stond. Verder in sneltreinvaart richting Zoeterwoude waar ik het vermoeden kreeg dat we via de flonders onder de A4 door moesten. Dat was inderdaad waar, nu ging het verder richting de Vliet en Vlietland. daar haalde ik Stefan nog bij en min of meer samen reden we richting de Kniplaan. Hier bleken we te ver te zijn, reden terug tot de laatste pijl die we gezien hadden. Hier bleek dus op de weg een rechtdoor  pijl te staan, terwijl op een paal een linksaf pijl stond, maar zoals ik al vermoede ging het via het ruiterpad onder de A4 door, wederom richting de Kniplaan. Op de Kniplaan werd ik voorbij gestoven door Andre en Peter die net uit Noordwijk kwamen, in hun wiel kon ik even uitpuffen, hoewel het tempo wel wat hoog lag. [caption id="" align="aligncenter" width="500"] Dat werd dus naar boven lopen[/caption] Eenmaal bij het Buytenpark moesten we de eerste heuvel omhoog,dit werd lopen, de combinatie van harde banden en modder deden mijn wielen slippen zodat het lopen werd. Boven stond de laatste controle, nu was het over de voetpaden richting de vos. echt blij was ik niet om hier te rijden, hoewel niemand kan aantonen dat het daar voetpaden zijn. Met Stefan in mijn kielzog reed ik naar de Vos op het veld bij het clubhuis waar ik, door met name de Vossejagers, met gejuig werd ontvangen. Men zat heerlijk in de zon te genieten van de laatste binnenkomers Het Vossejachtseizoen zat er nu dan echt op. Ik moet zeggen dat het een lang en zwaar seizoen was, maar wel een mooie. Nu maar eens nadenken hoe we wekelijks zoveel mensen op de fiets kunne krijgen voor de Vossjeachten, want over het algemeen vond men het erg leuk om te doen, en dat is het ook!