Afgelopen donderdag had ik het er met Michel nog over, vroeger reden we regelmatig een rondje "Waterweg". Door de vele werkzaamheden rondom Delft is het er eigenlijk niet vaak meer van gekomen. Geheel onterecht. Met de vele nieuwe fietspaden, tunnels en bruggen die er de laatste jaren bij zijn gekomen, zijn de mogelijkheden om een snel rondje te rijden alleen maar toegenomen. Vandaag nam ik de proef op de som.
Vrij laat ging ik op pad. 's Morgens had ik op de kaart gekeken en besloot via Delft, De Lier, Staelduinsebos naar Hoek te gaan. Vanaf daar nog over de Helling bij Maeslant om vervolgens voor de wind naar Maassluis te knallen. Om tenslotte langs de A20 naar Vlaardingen te vliegen om uiteindelijk over de Kandelaarbrug via Oude-Leede en Berkel via rechte polderwegen weer op Zoetermeer aan de gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Via de inmiddels bekende route door het Buytenhout op Delft aan. Waar ik door het centrum een alternatieve route nam vanwege de werkzaamheden aan de trambaan. Langs de Spartaan ging ik op de fietsbrug over de Beatrixlaan aan. Met een lekker gangetje reed ik er tegenop, toch geen PR op deze Col. Waarschijnlijk een keer eerder er toch harder tegenop gereden?
Maar goed, verder via wat ongewone, maar prima te rijden wegen (zeker als je met een groep hard wilt doorrijden) reed ik langs de Lier richting Maasdijk. Via wat tunnels onder drukke wegen door en op Maassluis af. Omdat ik hier een tijd niet meer geweest ben en ook er het nodige is bijgebouwd, reed ik even verkeerd. Gauw omkeren en het juiste weggetje in, wat nu eigenlijk een weg was. Langs de Oranjedijk stoempte ik tegen de wind naar het Staelduinsebos. Nu moet je niet denken dat ik een stuk in de luwte van het bos kon rijden, het fietspad ligt aan de rand van het bos, precies daar waar de wind vandaan kwam.
Bij Hoek aangekomen reed ik naar de Maeslantkering. Het ging nu voor de wind, het tempo ging meteen omhoog. Natuurlijk nam ik de klim. Naast het hellingspercentage heeft hier de wind ook veel invloed op de klim. Meestal mag je hem beklimmen met wind tegen, zo ook nu. Opvallend waren de vele auto's die er stonden, bij de tweede keer dat ik hem afdaalde presteerde een Duitser het zelfs om met een slakkengang voor me af te dalen over het smalle pad. Ik gooide hem allemaal verwensingen naar zijn hoofd, eikel.
Grotere kaart weergeven
Gelukkig kon ik op het fietspad langs de Waterweg mijn frustratie's eruit gooien. Tot het einde bij Maasluis is mijn teller niet onder de 40 km/u geweest. Lang leve de wind. De terugweg ging zoals gepland, langs de A20, door de Broekpolder en over de Kandelaarbrug naar Oude-Leede. Daar nam ik even aan andere weg dan gebruikelijk. Dit is eigenlijk prima te doen, vol gas en met wat bochtenwerk kwam ik op de Meerlaan uit. Nadat ik linksaf sloeg ging het in gestrekte draf op Zoetermeer aan. Toch had ik hier best wat wind tegen, zo snel als ik had gehoopt ging het niet. Maar goed, we hebben er voor de A-groep weer een mooi rondje bij, met slechts één verkeerslicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten