Gisteravond weer met Gruppo A van ToeZoe77 meegegaan. Het leek wel een fietsles die we van elkaar kregen. Met slechts 4 man, Michel, Hendy en Ralph gingen we op pad. Maar niet voor we eerst de rit van vorige week hadden geëvalueerd. Conclusie was dat de nieuwelingen best sterk rijden. Maar grote vraag blijft hoe als er echte wind staat, hoe als we echte afstanden gaan rijden. Persoonlijk kom ik boven de 100 km pas echt op stoom.
Maar goed, nu de rit van vandaag. Met een straffe wind uit zuid-west en slechts 4 man besloten we richting het Westland te gaan. In eerste instantie reden we naar Leidscheveen om vervolgens door het Buytenhout richting Delft te gaan. Ralph had het al vroeg zwaar en liet een gat vallen. Bij Delft besloot hij weer huiswaarts te keren. Toch vreemd, als een goed wielrenner had hij de hele dag op bed gelegen. Maar goed. We waren nog maar met z'n drieën. Dat betekende meer werk verzetten. Toch had ik niet de indruk dat de snelheid er onder leed. Keurig reden we kop-over-kop en de snelheid kwam niet onder de 33 km/u.
Via 't Woudt en Schipluiden gingen we op Maasland aan. Ik zat al helemaal klaar voor het plaatsnaambordje "Maasland" in de veronderstelling dat Hendy dat ook zat. Toen het bordje in zicht kwam zette ik aan. Hendy begon hard te lachen, hij begreep meteen het doel van deze sprint, alhoewel hij er achteraf niet mee bezig was. De bordjessprint kwam weer boven drijven na een artikel van Thijs Zonneveld op Nu Sport (bekijk artikel) waar hij omschrijft dat iedere fietser aan bordjessprints doet.
Na Maasland gingen we voor de wind op Vlaardingen aan. Over de ooit zo geliefde Broekpolderweg waar we nu netjes op "het kantje" reden omdat een auto de klinkers in beslag nam, een auto die we trouwens snel achter ons lieten. Na wat slingerwerk reden we via de Kandelaarbrug weer op huis aan. Opvallend waren de pijlen van de Rode Kruistocht die er nog prima bij stonden. De finale ging via Oude-Leede, om Pijnacker heen weer op Zoetermeer aan. Heerlijke wegen waar je lekker op kan doorrijden. Dat laatste deden we ook. De teller zat steeds weer tegen de 40 km/u aangeplakt. Dat gaf me een goed gevoel, de snelheid gaat weer komen. Nu ook het bochtenwerk weer, want na iedere bocht moest ik een gat laten vallen, zelfs als ik niet remde.
Bekijk hier het rondje op RideWithGPS.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten