Pages - Menu

maandag 3 juni 2013

SHL MTB tocht Loenen

Afgelopen zondag mocht ik op uitnodiging mee als begeleider van de SHL MTB-tocht vanuit Loenen. Ik zou de dag in de watten gelegd worden. Vanaf de koffie bij vertrek, de lunch onderweg tot het diner aan het eind. Ik had ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om op één van de gehuurde fietsen te rijden omdat mijn eigen MTB nog uit elkaar ligt. Na een vlotte heenreis naar Loenen stapte we even na 10 uur op de fiets. De groep werd in tweeën gesplitst waarbij ik met de snelle mannen zou meegaan. Als eerste ging de "minder snelle groep" onder leiding van Nico en Jan van start. Ze kregen 5 minuten voorsprong.


SHL MTB Loenen, a set on Flickr.

Vijf minuten later gingen wij onder leiding van Pim en Hendy van start. Ik bleef zelf helemaal achteraan rijden. Dit was maar verstandig ook want al snel lag de groep uiteen, na afloop bleek dat de aanwezigheid van de extra begeleiders werd gewaardeerd door de deelnemers, het gaf hun zekerheid dat ze op de juiste route zaten en ook de tips die we onderweg gaven werden gewaardeerd.
De route die we reden was de MTB route door de Veluwezoom. Een 52 km lange route met behoorlijke hoogteverschillen maar een niet al te technisch parcours. De route is prima uitgepijld. Ook bestaat de mogelijkheid hem in 2 richtingen te rijden. Wat op de smalle stroken wel opletten is. Het eerste stuk ging het richting Dieren. De omgeving was volop genieten en in de route zitten genoeg uitdagingen. één van de collega's kwam al vrij snel achterop. Ik bleef samen met Pim in zijn wiel. Pim vertelde dat hij vorig jaar deelnemers kwijt was geraakt, daarom zijn verzoek echt achter te blijven. Dat was geen probleem, daarvoor was ik uiteindelijk meegekomen, om te helpen alles in goede banen te leiden.

Na ca. twaalf kilometer haalde we de eerste groep al in. Uiteindelijk zouden we tot de lunch min of meer bij elkaar blijven. Pim gaf aan dat ik wel even mijn eigen tempo mocht rijden. Er kwam toevallig een mooie klim en dito afdaling aan, dus ik ging eens goed gas geven. In de afdaling moesten we scherp rechts, ik reed er net voorbij, daarom besloot ik op dit punt te wachten en de deelnemers de juiste weg te wijzen. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat foto's te schieten.
Vanaf hier was het nog een klein stukje tot de rust. Helaas was deze niet, zoals afgesproken in het dal, maar boven op de Posbank. Uiteindelijk was de lunch er niet minder om. Het duurde wel even voor iedereen echt boven was, maar er was voor de lunch ruim tijd genomen.
Tijdens de lunch toonde Pim zijn Hongaarse collega een kettingpons, met de mededeling dat het altijd handig is deze bij je te hebben. Dit was eigenlijk de goden verzoeken.

Het tweede deel reden we on één groep. Het parcours was hier over het algemeen een stuk breder. Omdat ik achteraan reed zag ik voor me hoe het peloton een grote stofwolk veroorzaakte. Helaas heb ik er geen foto van gemaakt. Toen we links moesten een klim op brak de ketting van de Hongaarse collega, daar had je het al. Gelukkig hadden we niet één maar twee kettingponzen zodat het allemaal vlot verholpen was. Nu gingen we weer in volle achtervolging op de rest van de groep die waren doorgereden.
Langs de Emma Piramide kwamen we op de open vlakte van het Rozendaalseveld. De route ging nu voornamelijk over brede zandwegen. Omdat de groep helemaal uit elkaar lag besloot ik eens vooraan te gaan kijken. Helaas was ik te laat aan mijn achtervolging begonnen zodat ik de koplopers pas aan het einde zag. Onderweg pikte ik nog één van de deelnemers op die niet wist welke route we moesten volgen. Ik vertelde hem dat het om de gele pijlen ging. Ondertussen maakte hij het me nog knap lastig op een klim. Maar omdat het verschil altijd na een heuvel wordt gemaakt had ik daarna weinig last van hem meer. Deze deelnemer had daarna niet meer goed opgelet. Want toen hij het restaurant binnen kwam zat iedereen gedoucht en wel al aan tafel. Hij beweerde dat hij tachtig kilometer had gefietst. Dus.....
Toch heb ik voor mijn gevoel een heerlijke finale gereden. Soms even goed sturen door Mul zand en vooral lekker stoempen. Terug in het restaurant konden we douchen in één van de gehuurde hotelkamers voor we konden gaan eten.
Al met al was het een prachtige dag. Alles zat mee, het weer, de route en gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten